احسان راهی به سوی خوشبختی صفحه 40

است:دویست میلیون آن خمس است، مال امام زمان و سادات فقیر است.

خلاصه چانه زدند و گفتند: مشکل است. به مرحوم آیت الله مجتهدی گفتند: اگر ما ندهیم چه میشود؟ گفتند: اگر ندهید پدرتان در قعر جهنم می سوزد. فکری کردند و گفتند: شما آدم عاقل و فهمیده ای هستید. عقل می گوید: یک نفر بسوزد بهتر است یا ما دوازده تا ورثه بسوزیم؟!

وصی خود باش!

به امید اینکه ورثه ها بدهی های ما را می دهند نباشید. وقتی من به فکر

خودم نباشم و برای خودم کار نکنم، فکر می کنید دیگران بیش از من دلشان برای من می سوزد؟ قطعا این طور نیست. امام صادق علیه السلام می فرماید:

کُنْ وَصِیَّ نَفْسِکَ وَ لا تَأْمَنْ غَیْرَکَ أَنْ یَبْعَثَ إِلَیْکَ بِمَا یُصْلِحُک ؛(1)

وصی خویش باش و بر دیگری اطمینان مکن که آنچه برای تو سزاوار و شایسته باشد، برای تو بفرستد.

وصی خودت باش. نگو بچه هایم خمس می دهند، برایم نماز می خوانند،

روزه می گیرند و دیون مرا می دهند. خودت انجام بده. هرچه که می خواهی بنویسی تا بعدا برایت انجام بدهند، خودت انجام بده.

فرض کنید خیلی هم با تقوا باشند و انجام دهند، ولی اگر خودش با

دست خودش بدهد، چیز دیگری است.

در زمان پیغمبر خداصلی الله علیه و آله وسلم و یک نفر وصیت کرده بود که بعد از مردنش به