احسان راهی به سوی خوشبختی صفحه 48

ببرند. بین آنها نزاع افتاد. خداوند فرمود:

لَوْ کَانَ لَکَ فِی جَنَّتِی مَسْکَنٌ لِمُشرِکٍ لَأَسْکَنْتُکَ فِیهَا وَ لَکِنَّهَا مُحَرَّمَهٌ عَلَی مَنْ مَاتَ مُشْرِکاً وَ لَکِنْ یَا نَارُ هِارِبیهِ وَ لَا تُوْذِیهِ؛(1)

اگر در بهشت جایگاهی برای مشرکین می بود، تو را ساکن آن می کردم، ولی بهشت برای کسانی که به حالت شرک مرده باشند حرام گشته

است. پس ای آتش، از او گریزان باش و اذیت و آزاری به او نرسان یعنی اگر من عهد نکرده بودم که بهشت مخصوص افراد مؤمن و آنهایی است که اقرار به من دارند، او را به بهشت می بردم، ولی چون لازمه بهشت ایمان به من است، او را بهشت نبرید، از طعام و غذاها به او بخورانید. به خاطر این که یک مؤمنی را پناه داده، آتش جهنم بر او حرام شد، و غذایش را هم سر وعده به او دادند.

از امام صادق علیه السلام پرسیدند: آیا غذایش از بهشت می آید؟ فرمودند: از هر

کجایی که خداوند خواسته باشد. همین که او را در آتش جهنم نبردند، خیلی مهم است.

محبوبیت سخاوتمند

انسان سخاوتمند و خیرخواه محبوب خداست. امام صادق علیه السلام فرمودند:

الْجَاهِلَ السَّخِیَّ أَحَبُّ إِلَی اللَّهِ مِنَ الْعَابِدِ الْبَخِیلِ؛ (2)

جاهل سخاوتمند نزد خداوند از عابد بخیل محبوب تر است.