حقیقت نوری اهل البیت علیهم السلام صفحه 242

یعنی نور ایمان متصل اند. حال در نظر بگیرید با اتصال ائمه علیهم السلام به نور عظمت، آن ها در چه افقی زندگی می کنند و به کجا نظر دارند و تا کجا می توانند بشریت را صعود دهند. یک الهام مختصر به قلب عارف می شود هفته ها در شور و شعف به سر می برد، این کجا و این که وجود مقدس امیرالمؤمنین علیه السلام و ائمه علیهم السلام با آن حقیقتِ ثابت ارتباط دارند کجا!

در مورد ائمه علیهم السلام سه مرتبه را می توان در نظر گرفت؛ یکی مرتبه ی تن مبارک آن ها و ارتباط با عالم ارض و یکی هم مرتبه ی نفس ناطقه شان و ارتباط با عالم غیب مضاف، که از این جهت با سایر انسان ها یکسان اند و یکی هم مرتبه ی نور عظمت که مخصوص خودشان است و لذا وقتی خود را حس می کنند، خود را تا عالی ترین مقام که مقام نور عظمت است احساس می کنند. مقامی که همه ی کمالات به صورت جامع در آن مقام هست، در حالی که اگر ملائکه ی مقرب باطن پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم و ائمه علیهم السلام بودند، دیگر مقام باطنی ائمه علیهم السلام یک حقیقت جامع نبود، چون هر مَلکی حامل حقیقتی از حقایق می باشد.

مقام فوق مرگ

جسم پیامبر و ائمه علیهم السلام با غذا تغذیه و رشد می کند و نفس ناطقه ی آن ها، مثل نفس ناطقه ی ما از رَحِم مادر شروع می شود و نهایتاً توسط عزرائیل علیه السلام قبض می گردد ولی نور عظمت آن ها در مقامی فوق عزرائیل و جبرائیل مستقر است و به این معنی رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم و ائمه علیهم السلام هرگز مرگ ندارند، و در این مقام است که آن ها عین نمازند و قرآن در مورد آن ها