حقیقت نوری اهل البیت علیهم السلام صفحه 265

جلسه ی هفدهم: جایگاه امام معصوم در عقاب و ثواب بندگان

بسم الله الرحمن الرحیم

حضرت علی علیه السلام فرمودند: مائیم حُجج الهی و خلفا و امناء و ائمه ی او و وَجه الله و عین الله و لسان الله. و از طریق ما خانواده، خداوند بندگانش را عذاب و پاداش می دهد. در شرح این قسمت از فرمایش حضرت، به این نکته توجه دارید که هر انسانی جنبه ی کمالی مقام انسانی اش را در درون خود می شناسد و تلاش می کند به این مقام نزدیک شود و موانع آن را برطرف کند. اگر انسان جنبه ی عصمت و کمال بدون نقص هر چیزی را نشناسد نه می تواند به سوی آن حرکت کند و نه می تواند از جنبه ی نقص آن فاصله بگیرد. به عنوان نمونه شما می گوئید عصمت من به این است که خطا نکنم و دروغ نگویم و عقاید و اخلاق باطلی نداشته باشم. نمونه ی کامل چنین حالتی و مجسمه ی عینی آن خصوصیاتی که می خواهید به آن برسید امام معصوم می شود. بنابراین انسان امام معصوم را به عنوان نوع می شناسد و کسی به عذاب دچار می شود که از نمونه ی عصمت خود