حقیقت نوری اهل البیت علیهم السلام صفحه 41

می دهند که همه ی جمعیت متوجه می شوند، چون آقا متوجه اند کسی حق ندارد نام کسی را در کنار نام مقدس حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف بیاورد. این است آن شعوری که انسان را جلو می برد.

تجسم عینی دینداری

امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: «هُمْ أَسَاسُ الدِّینِ»؛ اهل البیت اساس دین اند و هرکس به هر اندازه بخواهد دیندار بماند باید با ارتباط با آن ها به مقصد خود برسد. مگر دینداری برای رسیدن به خدا نیست تا بتوانیم او را تسبیح کنیم و نظر به یگانگی او بیندازیم و کبریایی او را در قلب خود رشد دهیم؟ از طریق اهل البیت علیهم السلام می توان به چنین نتیجه ای رسید و لذا حضرت رضا علیه السلام می فرمایند: «الصَّلَاهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ تَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ التَّسْبِیحَ وَ التَّهْلِیلَ وَ التَّکْبِیر» (1) صلوات بر محمد و آل او برابر «تسبیح» و «تهلیل» و «تکبیر» است. حضرت امام رضا علیه السلام با این روایت چشم ما را می اندازند به همان حقیقتی که علی علیه السلام در مورد اهل البیت علیهم السلام فرمودند که: «هُمْ أَسَاسُ الدِّینِ» آن ها اساس دین اند، زیرا وقتی متوجه شدیم در دینداری نیاز به نمونه هایی داریم که تجسم عینی دین باشند، آن ها اهل البیت علیهم السلام اند و هیچ کس دیگر، چنین ادعایی ندارد که خود را