حدیث اشک صفحه 118

"فغضبت فاطمه بنت رسول الله فهجرت أبابکر"؛ از ابابکر قهر کرد با این که قهر کردن یک امر منفی است " فلم تزل مهاجرته حتی توفیت " تا آخرین لحظه حیات هم حضرت زهرا سلام الله علیها از ابوبکر راضی نشدند آیا این غضب فاطمه دلیل برعدم مشروعیت آن ها نیست ؟ آیا این دلیل بر آن نیست که آن ها بر یک مسندی نشسته بودند که مرضی حضرت زهرا نیست و مرضی حضرت زهرا نباشد،مرضی نبی مکرم نیست و مرضی خدا نیست؟ آیا این غضب و این هجرت و آن چه در الإمامه و السیاسه1/20 هم آمده که حضرت زهرا فرمودند " والله لأدعونکما فی کل صلاه اصلیها "« به خدا قسم در هر نمازم بر شما دو نفر نفرین می کنم » آیا این مشروعیت خلافت شیخین را زیر سؤال نمی برد ؟

در

روایت دارد که خلیفه دوم گفته است که "من دستور می دهم که خانه را به آتش بشکند" تهدید می کند حضرت زهرا،حضرت امیر،حضرت امام حسن و حضرت امام حسین علیهم السلام را به سوزاندن

شیعه می پرسد

آیا خلیفه چنین حقی دارد که اگر کسی ممانعت از بیعت کرده و حاضر نشده که بیعت کند ، آیا بیعت کردن از قبول دین بالاتر است قرآن صراحت دارد نسبت به قبول دین که اجبار و زور نباید در بین باشد«لا اکراه فی الدین قد تبین الرشد من الغی» و همچنین نسبت به خود رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم صراحت دارد بر این که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم اگر چنانچه مردم از تو روی گردان شدند «انما علیک البلاغ » تو وظیفه ات فقط ابلاغ است ، خلیفه دوم وقتی می آید تهدید می کند ، این اصلاً خلاف سنت و خلاف قرآن است ؟

شیعه می پرسد

شما که در روی کار آمدن ابوبکر اجماع امت را حجت می دانید این هجوم که در معتبر ترین کتب اهل سنت یافت می شود نشان می دهد که اجماعی در کار نبوده وحداقل این است که امیر المؤمنین علیه السلام وعده ای از بنی هاشم از بیعت با ابوبکر خارج شده بودند, ابن حزم اندلسی در المحلی که از علمای اهل سنت است در کتابش ،ج9، ص345 می گوید"ولعنه الله علی کل اجماع یخرج عنه علی بن أبی طالب و من بحضرته من الصحابه "یعنی لعنت خدا به آن اجماعی باد که حضرت علی و اصحابش در درون آن اجماع نباشند