حدیث اشک صفحه 70

بعضی از حاضران به عمر گفتند: حضرت فاطمه سلام الله علیها در خانه است، عمر گفت: گر چه فاطمه نیز در خانه باشد، ناگزیر آنان که در خانه بودند بیرون آمدند، جز علی علیه السّلام که بیرون نیامد.[1]

و در ذیل همین صفحه 19 کتاب مذکور، نوشته شده: وقتی که ابوبکر در بستر مرگ افتاد، می گفت: ای کاش متعرّض خانه علی علیه السّلام نمی شدم، گرچه او اعلان جنگ با من می کرد.

در این جا بود که دانشمند شیعی به رئیس گفت: به گفتار ابوبکر با دقّت توجه کن، که چگونه هنگام مرگ اظهار تأسّف و پشیمانی می کرد!.

رئیس که در برابر این استدلال، در تنگنا قرار گرفته بود، گفت: صاحب این کتاب (ابن قُتَیبه) به شیعه میل دارد.[2]

قابل ذکر است که: اگر ابن قُتَیبه به مذهب تشیّع تمایل دارد، درباره صاحب کتاب صحیح بخاری چه باید گفت که هر دو روایت می کنند که: فاطمه سلام

الله علیها در آخر عمر، نسبت به ابوبکر خشمگین شد و از او دوری کرد، تا از دنیا رفت.

در این مورد به صحیح مسلم جلد 5 صفحه 153 چاپ مصر، و صحیح بخاری، جلد 5 صفحه 177، چاپ الشعب (باب غزوهخیبر) مراجعه شود.[3]

اسناد :

1)و انّ ابابکر تفقّد قوماً تخلّفوا عن بیعته عند علیّ کرّم الله وجهه فبعث الیهم عمر، فجاء فناداهم و هم فی دار علیّ، فَاَبَوا ان یخرجوا، فدعا بالْحَطَب، و قال: والَّذی نفس عمر بیده لتخرجَنَّ اولا حرقنّها عَلی مَن فیها، فقیل له یا ابا حفص انّ فیها فاطمه؟.

فقال: وَ اِن، فخرجوا فبایعوا اِلاّ علیّاً (الامامه و السیّاسه ط مؤسّسه حلبی، ص19)