جامعه شناسی شهادت طلبی و انگیزه‌های شهیدان صفحه 21

البته حضرت موسی (ع) همه عمر خود را صرف پیاده نمودن احکام الهی نمود. اما بهانه‌ها و لغزشهای بنی‌اسرائیل زمینه‌ساز انحراف آنها از حقیقت دین شد و بارها از جانب خداوند سرزنش شدند و در نعمات الهی را بروی خود بستند تا اینکه تعالیم دین یهود در انحصار سردمداران «کنیسه‌ها» افتاد و سرانجام طایفه‌های بسیار بر آنان مسلط شدند و این تسلط باعث التقاط و فساد آنها شد. تحریف تورات و تفاسیر متعدد از آن سرانجام منجر به روحیه نژادپرستی در برخی از اقوام یهود شد.

شهادت طلبی در مسیحیت و غرب‌

حضرت عیسی (ع) هنگامی ظهور نمود که دین حضرت موسی (ع) به انحراف کشیده شده بود.

پادشاهان و کاهنان و حتی رهبانان و احبار و بسیاری از طبقات مردم نیز فریفته دنیا شده و زر و زور و شهوت و ریا و ظلم آنها را از حقیقت آیین موسی (ع) دور کرد. طبیعی بود ظهور مسیح که مبشر عدالت و رحمت و صلح در بین مردم و نیز ایثار مال و جان در راه خدا بود با مخالفت گمراهان و سودجویان و منحرفان مواجه شود. از نظر عده زیادی از مسیحیان حضرت عیسی (ع) برای رهایی انسانها به استقبال مرگ رفت. او کشته شد تا گناهان پیروانش بخشیده شود. مسیح به این دنیا آمد تا مصلوب شود و کفاره گناهان امت باشد و دیگران از مجازات رهایی یابند. بنابراین مسیح «شهید» و فدایی امت است تا گناهان آنها باز خرید شود. از دیدگاه مسیحیان نخستین، مرگ مسیح یک حادثه زمینی نبود. آنها او را «بره‌ای که از بنای عالم ذبح شده» بود می‌دانستند.

«پولس که اهل رؤیا و رقیب پطرس، یعقوب و یوحنا بود با استفاده از مزمور 22، مرگ او را به وسیله تصلیب مطرح کرد. اما به نظر پولس قاتلان مسیح نه کاهنان یهود و یا فرمانروای رومی بلکه از شیطان و ابلیسهای او یعنی «روسای رومی» عالم که زایل گردیده» [19] بودند.

در انجیل منسوب به پطرس تصلیب عیسی (ع) به هیرودیس، پادشاه قوم یهود نسبت داده می‌شود. مسیحیان اولیه معتقد بودند که کاهنان و کاتبان و زعمای یهود مانع اشاعه تعالیم مسیح می‌شدند و به او دشنام می‌دادند و متهم به کفر می‌کردند. مسیح که از دشمنی و توطئه آنها مطلع بود خود را برای شهادت آماده ساخته بود. آنها معتقد بودند