جامعه شناسی شهادت طلبی و انگیزه‌های شهیدان صفحه 25

بهرحال اگر چه مسیح را مبشر صلح و رحمت می‌دانند اما مفهوم آن این نیست که او فردی سازشکار بوده که در مقابل ظالمین سکوت کرده است. او همیشه آماده ایثار و شهادت بود چنانکه در انجیل آمده است که مسیح به یارانش گفت هر کس که با من است صلیب خود را بر دارد و بیاید. مواردی که در بالا ذکر شد خود مبین سازش ناپذیری عیسی (ع) و مسیحیان راستین در برابر اربابان زر و زور و تزویر است. البته در تاریخ مسیحیت نیز مانند بعضی از ادیان دیگر توسط کلیسا و سایر متولیان به ظاهر مسیحی سوء استفاده‌هایی نابجا و سودجویانه نیز از شهادت شده است. مثلا پادشاهان و فرمانروایان و روحانیت به ظاهر مسیحی برای جنگ با غیر مسیحیان به کشتارهای وحشتناک امر کرده و جنگهای صلیبی و سایر جنگها را در اروپا و خارج از آن شعله‌ور نمودند. به عنوان نمونه پاپ اوربان دوم (1088 - 1099) به درخواست الکسیس اول جهت ترغیب مسیحیان برای اشغال فلسطین فتوایی صادر می‌کند که در آن آمده است:

«کسی که در سرزمین مقدس شربت مرگ بچشد یا در اثنای راه بمیرد شهید محسوب شده و فورا داخل بهشت خواهد شد.» [23] مسیحیان اولیه معتقد بودند اگر کسی شخص دیگر را با شمشیر از پای درآورد با همان شمشیر کشته خواهد شد. لذا آنها به ظاهر هرگونه جنگی را نفی می‌کردند. بعدا افرادی چون سن اگوستین بر توجیه جنگ و کشته شدن و کشتن در جنگ پرداختند و اعلان کردند اگر جنگ تجلی خواست خدا باشد، بدون اشکال است و کشته شدن در آن شهادت محسوب می‌شود.

شوالیه گری در غرب‌

یکی از جلوه‌های ایثار و شهادت طلبی در اروپا، شوالیه‌گری بود. این جریان که در اواسط قرون وسطی به وجود آمد. منشأ تاثیر زیادی در زندگی فرهنگی و هنری و روابط سیاسی اجتماعی اروپائیان شد. شعار معروف جوانمردان و از جان گذشتگان شوالیه این بود که از مظلوم دفاع می‌کنیم و بر ظالم می‌تازیم. شوالیه‌گری که منشأ آن اعتقاد به ارزشها و باورهای دین مسیح و تعهد مذهبی و اخلاقی و اجتماعی به آن بود شوالیه‌ها را مکلف می‌کرد تا جنگجویانی شجاع باشند و به نیایش و عبادت توجه کنند. و برای حفظ عزت و شرافت و عدالت از ایثار جان و مال در راه اهداف متعالی دریغ نکنند و از ناموس و زنان و ضعیفان حمایت نمایند و مرگ را بر ننگ ترجیح دهند. در قرون وسطی و در عصر