جامعه شناسی شهادت طلبی و انگیزه‌های شهیدان صفحه 3

جالب اینجاست که این تفکر، ایثار، فداکاری و مهربانی را، نقطه مقابل تمدن، نوگرائی و صنعتی شدن می‌داند. از منظر آنها «تمدن صنعتی تنها زمانی امکان‌پذیر است که از خود گذشتگی وجود نداشته باشد... پاکدامنی یعنی ضعف اعصاب و عواطف، ضعف اعصاب یعنی بی‌ثباتی و بی‌ثباتی یعنی پایان تمدن.

تمدن ابدا به شرافت و شجاعت نیازی ندارد.» [1] .

همانطوریکه ملاحظه می‌شود امروزه عده‌ای تمدن و فرهنگ را با عقل جزوی‌نگر یا عقل معاش که معمولا با تامل در زندگی مادی انسان می‌پردازد، مساوی می‌دانند و از مرتبه بالاتر یعنی عقل معاد که قدرت تدبیر سعادت اخروی را به انسان می‌بخشد، تغافل می‌کنند.

البته بسیاری از آنها که به یمن غارت ثروتها و منابع ملتها و دولتها، به تکاثر علم و ثروت و قدرت، و کشتار مظلومان پرداخته‌اند و همه دنیا را برای خود می‌خواهند، حق دارند که از ایثار و شجاعت و شرافت سخن نگویند چرا که ایثارگری با استکبار و سلطه‌گری و سودپرستی رابطه معکوس دارد. به قول علامه جعفری «از مختصات ضروری سکولاریسم، نفی شایستگی هر گونه گذشت و فداکاری در راه اصلاح و نیکوکاری‌ها برای مردم جامعه است مخصوصا آن فداکاری که باعث زجر و شکنجه و حتی چشم پوشیدن از زندگی بوده باشد، در صورتیکه هیچ ارزش و عظمتی توانایی مقابله با این صفت والای انسانی را ندارد.

چه با عظمت است روحی که برای ادامه حیات انسانها یا اصلاح آنها چشم از تماشای کیهان بزرگ بپوشد و زیر خاک را بر روی خاک ترجیح دهد.» [2] .

اصولا مشخصه نظام سلطه و سود، عافیت طلبی و گریز از ایثار است و مشخصه اسلام ناب محمدی و به تبع آن انقلاب اسلامی، عدالت‌گرائی، آرمان‌گرائی، شهادت طلبی و ایثارگری است. در سده‌های اخیر علیرغم ادعای احترام به حقوق بشر و نظم نوین جهانی، خشونت و استثمارگری و برده‌داری و استعمارنو و تهاجم فرهنگی در ذات فرهنگ سلطه‌گران حاکم بر جهان بوده است. علیرغم میل مدعیان سکولاریزم و لیبرالیزم که مدینه فاضله خود را در انفکاک زندگی اجتماعی با دین می‌دانند و یا دین را از دخالت در سرنوشت سیاسی و اجتماعی باز می‌دارد و دوران عمر ایثار و شهادت طلبی و