بر اثر آن فروریخته و رهروان به خاطر آن از راه بازمانده اند؟ این رویداد غم باری بود که خدا آن را به آسمان بالا برد و من در زمین به اندوه و آزمایش آن گرفتار شدم.
واقعیت این است که پست ترین شخص قبیله تیم و خبیث ترین شخص قبیله عدی(1)، پاداش پیشتازی و پیشگامی امیرمؤمنان در میدان های دانش و ایمان و عمل و جهاد قهرمانانه را به وی دادند. آنها تا جایی که توانستند کینه و دشمنی او را در دل نهان داشتند و از آشکار ساختن آن جلوگیری نمودند، اما هنگامی که نورافشانی دین کم سو شد و پیامبرِ امین جهان را بدرود گفت، آن دو به سرعت کینه های کور را آشکار ساخته و به شدت در کوره بداندیشی و تجاوز دمیدند و فدک را مصادره کردند.
حقیقت این است که فدک، بخشش پروردگار بلند مرتبه به آن شایسته ترین مناجات کننده با او یعنی پیامبر بود و آن حضرت آن را به من بخشید تا تأمین کننده هزینه زندگی فرزندان او و نسل من باشد و این بخشش با علم خدا و به گواهی امین وحی انجام شد.
پس اگر آن دو نفر فدک را از من گرفتند و مرا از درآمد ناچیز آن بازداشتند، من آن را در روز رستاخیز مایه تقرب به خدا قرار داده و به حساب او خواهم آورد و خورندگان و برندگان تجاوزکار فدک، آن را به زبانه های شعله ور و سوزان آتش سهمگین دوزخ خواهند یافت.(2)
و این گونه حضرت زهرا (سلام الله علیها) منافقین و غاصبین را رسوا می نمود تا همه عالم بدانند که این مسیر به غضب الهی و دوزخ منتهی می گردد.
1- منظور اولی و دومی است
2- محمد بن الحسن طوسی، الأمالی، النص، ص: 204