وعده های الهی به صابران 1: (باورهای آرام بخش) صفحه 155

فراوان اند کسانی که واجبات خود را انجام میدهند. نماز می خوانند. ماه رمضان روزه می گیرند. وقتی مستطیع می شوند به حج خانه خدا مشرف می شوند. و آمادگی برای انجام واجبات و حتی مستحبات هم دارند، اما پای گناه که به میان می آید می لنگند.

در عین حال که نماز می خوانیم. روزه می گیریم. حج واجب را انجام می دهیم، اما گرفتار بسیاری از گناهان هستیم. همین گناه رایج زبان، گناه رایج چشم، گناه رایج گوش. چقدر غیبت ها می شنویم!

چقدر غیبت ها بر زبان جاری می کنیم! چقدر چشم ما گناه می کند؟ یعنی در برابر گناه مقاومت نمی کنیم. با این همه سنگینی گناه!

عقوبت غیبت

از روایات مسلم ما این است که فردای قیامت وقتی نامه عمل کسی را که غیبت کرده به او می دهند، تصور می کند اشتباه شده است. می گوید: این نامه عمل من نیست. من کارهای خوب فراوانی انجام دادم. می گویند. نه اشتباه نیست، «لَا یَضِلُّ رَبِّی وَلَا یَنْسَی»؛(1) خداوند فراموش نمی کند. تمام حسنات تو منتقل شد به کسی که غیبت او را کرده ای. این خیلی سنگین است.

در روایتی از امام صادق علیه السلام نقل شده است که خداوند به موسی بن عمران علیه السلام وحی فرمود:

إن المغتاب إن تاب فهو آخر من یدخل الجنه وإن لم یتب فهو أول