وعده های الهی به صابران 1: (باورهای آرام بخش) صفحه 178

در روایتی آمده است که امام صادق علیه السلام را به یک مهمانی دعوت کردند. در اثنای تناول غذا «فاستسقی»(1) شخصی گفت من آب می خواهم. به جای آب برای او مشروب آوردند. به محض این که به جای آب مشروب آوردند. «قام أبو عبد الله؛ امام صادق علیه السلام بلند شدند و از خانه بیرون آمدند.»

شخصی به حضرت گفت: چرا مجلس را ترک می کنید؟ به ذهن هیچ کسی خطور نمی کند که امام صادق علیه السلام هم گرفتار این گناه شود. حضرت فرمودند: من از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم شنیدم:

ملعون من جلس علی مائده یشرب علیها الخمر؛(2) از رحمت خدا دور است کسی که سر سفره ای بنشیند که در آن شرب خمر می شود.

رفیق بد

همه ما دوستانی داریم که احیانا گناه را برای ما زیبا جلوه می دهند. بدی و قبح گناه را کنار می زنند. یکی از راههای صبر بر کناه، فاصله گرفتن از دوستانی است که ما را به گناه تشویق می کنند. گناه را برای ما زیبا جلوه می دهند. امیر المؤمنین علیه السلام می فرمودند:

بدترین همنشین کسی است که «المزین لک معصیه الله؛(3) آن که گناه را برای تو زیبا جلوه دهد.»

1- بحار الأنوار، ج 47، ص 39.
2- المحاسن، ج 2، ص 585؛ تهذیب الاحکام، ج 9، ص 97، بحارالانوار، ج 76، ص 141.
3- من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 383؛ الأمالی للصدوق، ص 394؛ بحارالانوار، ج 74، 377.