وعده های الهی به صابران 1: (باورهای آرام بخش) صفحه 214

امام حسین علیه السلام چشم برزخی پیدا کردن، کنار رفتن پرده ها، و دیدن جایگاه خود در بهشت. اگر انسان به اینجا برسد، برای شهادت مسابقه میدهد.

عابس در میدان نبرد

عابس روز عاشورا به میدان آمد. خیلی شجاع بود. لشگریان کوفه از برابر او فرار کردند. می ترسیدند. عابس چگونه باید جانبازی و فداکاری کند؟! زره خود را از تن بیرون آورد. کلاهخود خود را برداشت.

وقت آن آمد که من عریان شوم

جسم بگذارم سراسر جان شوم

گفت من زره و کلاهخود را بیرون می آورم. بیایید. نترسید. باز هم نیامدند. از دور او را سنگ باران کردند. جرأت نکردند نزدیک بیایند.

البته اینها امام نبودند. معصوم نبودند. اینها اصحاب امام حسین علیه السلام هستند. دل داده بودند و باور کرده بودند. پرده ها برایشان کنار رفت. جایگاه خود را در بهشت دیدند و این چنین فداکاری کردند.

صبر در برابر خشم

یکی از مظاهر صبری که امام حسین علیه السلام در کربلا به ما یاد داد، صبر در برابر خشم است. یعنی حلم و بردباری.

مرحوم فیض کاشانی می گوید: صبر وقتی در برابر خشم و غضب باشد، از آن تعبیر به حلم می کنند. می گویند: فلانی بردبار است. یعنی صبر کرده و عصبانی نشده است.