وعده های الهی به صابران 1: (باورهای آرام بخش) صفحه 47

آثار رحمانی و شیطانی مصائب

بنابراین، گریه قطعه مانعی ندارد. پیامبر خدا صلی الله علیه وآله وسلم در مرگ فرزندشان ابراهیم گریستند. به آن حضرت گفتند: یا رسول الله، شما به ما سفارش به صبر می کنید، پس چرا خودتان گریه می کنید؟ حضرت فرمودند:

ما کان من حزن فی القلب أو فی العین فانما هو رحمه و ما کان من حزن باللسان و بالید فهو من الشیطان؛(1)اگر آثار این مصیبت در قلب یا چشم ظاهر شد، در این نشانه رحمت است. مظهر مهر و محبت است. اما اگر اثر مصیبت در دست یا زبان مصیبت زده ظاهر شد، این از شیطان است.

در تشییع جنازه ابراهیم هجده ماهه که فرزند پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم بود و از دنیا رفت، پیامبر گریه می کرد و می فرمود:

تدمع العین و یوجع القلب ولا تقول ما یسخط الرب عز وجل؛(2) اشک جاری می شود و قلب میسوزد و به درد می آید و سخنی که خشم خدا برانگیزد بر زبان جاری نمی کنم.

اگر اثر مصبیت در دست یا در زبان مصیبت زده ظاهر شد، اینها از شیطان است. گاهی ما تعبیراتی داریم که نشان می دهد به تقدیر الهی راضی نیستیم. اعتراض و شکوه می کنیم که خدایا، این چه مصیبتی بود که سر ما آمد؟ مگر دیگری نبود؟ بعضی از این تعبیرات طوری است که بیان آنها خوب نیست. طوری با خدا سخن می گوییم که می خواهیم عدل الهی را زیر سؤال ببریم. در این حالات می توان رد پای شیطان را دید.