وعده های الهی به صابران 1: (باورهای آرام بخش) صفحه 49

بستگان او گریه می کنند، او در عذاب الهی است.(1)نه این که چون اینها گریه می کنند، او عذاب می کشد.

مطمئنا این چنین نیست و اصلا خلاف عدالت الهی است که ما گریه کنیم و میت را به خاطر گریه ما عذاب کنند. بنابراین، گریه منافات با صبر ندارد. اتفاقا برای صاحبان عزا آرام بخش است.

_آیا بلاهایی که به ما می رسد، حتما به معنای عقوبت گناهانی است که ما مرتکب شده ایم؟ مثلا ما اگر در جوانی به سبب جهالت، گناهی مرتکب شده ایم، ممکن است مثلا با از دست دادن فرزند عقوبت شویم؟

ابتلا و عقوبت

گاهی که مصیبت و بلا به ما می رسد، اولین نفری که انگشت اشاره مان را به سمت او می گیریم خودمان هستیم. ذره بین بر می داریم و دنبال یک سری اتفاقات در خودمان می گردیم که در گذشته چه کار کردیم که به چنین بلایی مبتلا شده ایم.

بلا همیشه نشانه عقوبت نیست. مرحوم علامه طبرسی در یک تعبیر لطیفی، در تفسیر «مجمع البیان» می فرماید: «لم یکن فی عصر أیوب أحد أکرم علی الله من أیوب؛(2) در زمان ایوب، هیچ کسی به اندازه ایوب نزد پروردگار گرامی نبود.»

ایوب علیه السلام، پیامبر بزرگ الهی بود. بالاترین مقام را پیش خدا داشت، اما خدا او را به آزمایش سنگینی مبتلا کرد. ابتلا الزاماً به معنای عقوبت