وعده های الهی به صابران 1: (باورهای آرام بخش) صفحه 76

در حالات رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم هم آمده است: اگر بعضی از اصحاب خود را نمی دیدند، سه روز صبر می کردند. بعد از سه روز سراغ می گرفتند که فلانی کجاست؟

اگر می گفتند: مسافرت است، برای سلامتی او دعا می کردند. اگر می گفتند: بیمار است، می فرمودند: به عیادت او برویم.(1)

بنابراین، اگر بیماری دو سه روز باشد،بیماری مختصری است که تمام می شود. اما اگر از سه روز گذشت، بیماری در حدی است که باید عیادت بیمار رفت.

عیادت از کسی که به عیادت تو نیامده

ادب دوم، شاید به ذهن بیاید که دیدن چه کسی برویم. مگر فلانی به عیادت ما آمد که ما به عیادت او برویم؟ امیر المؤمنین علیه السلام فرمودند:

عُد من لا یعودُکَ و اهد إلی من لا یهدی إلیک؛(2) به عیادت کسی برو که به عیادت تو نیامده است و به کسی هدیه بده که به تو هدیه نمی دهد.

نباید داد و ستد کرد. باید برای خدا قدم برداشت. اما ما چه می گوییم؟ می گوییم: به عیادت کسی برو که به عیادت تو آمده است. به کسی هدیه بده که به تو هدیه داده است. اما روایت می گوید: عیادت کسی برو که به عیادت تو نیامده، به کسی هدیه بده که به تو هدیه نداده است.