وعده های الهی به صابران 1: (باورهای آرام بخش) صفحه 94

نگاه دین درباره از دست دادن عزیزان

اگر این گونه باشد، همه عالم باید همیشه عزادار باشند. قطعا این طور نیست. آن مقداری که حدود شرعی است، باید رعایت کرد. مثلا خانمی که شوهر خود را از دست می دهد، چهار ماه و ده روز حتما باید صبر بکند. که حکم اسلامی آن معلوم است، ولی بیش از آن معنا ندارد.

اسکندر به مادر خود وصیت کرده بود که وقتی برای من مجلس گرفتید، به کسانی که به خانه ما آمدند، وقتی سر سفره غذا نشستند، بگو: اگر کسی مصیبتی دیده است، از سر سفره کنار برود و از این غذا نخورد. وقتی این را گفت: دید همه رفتند و هیچ کس در آن جلسه نماند. .

من نگران آن هستم که بعضی ها فکر کنند این رسمها یک کار مذهبی و دینی است. یعنی یکی می گوید: فرزند، یا شوهر، یا برادر من از دنیا رفته است و دین از من می خواهد که من دیگر هیچ کجا نروم. من پسر بسیار خوب، عزیز، مؤمن و متدینی داشتم از دنیا رفته است، برای احترام او، دین از من خواسته است تا آخر عمر خود در هیچ مجلس شادی نروم.

نگاه دین اصلا این طور نیست. این را به حساب دین نگذارند. قطعه پسندیده نیست و در روح و روان آنها هم تأثیر منفی خواهد گذشت.

_من شنیده ام بیماری عقوبت گناهان ماست. نمیدانم چرا مدتی است گرفتار بیماری سختی شده ام که خلاصی از آن بسیار سخت است؟! آیا واقعا به خاطر گناهانم عقوبت میشوم؟ گاهی اطرافیان، مرا شماتت می کنند و می گویند ببین چه کرده ای که خداوند تو را به این بیماری گرفتار و مبتلا کرده است؟