صبر از دیدگاه اسلام (مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان) صفحه 151

گودال قتلگاه آمد و صورتش را روی بدن خون آلود عمو گذاشت و عمو او را در آغوش گرفت که یکی از قاتلان یزیدی آمد و در آغوش أبی عبدالله علیه السلام سر بچه را از بدن جدا کرد. فرزندان امام مجتبی علیه السلام چنین بودند.

مقصود دشمن از اتهام

ستمگران ، ظالمان ، پلیدان ، هواپرستان و دنیاپرستان که در هر روزگاری هستند و نسبت به اهل خدا حسادت می ورزند ، این چهره عظیم زهد ، ورع ، تقوا ، علم ، کرامت ، فضیلت ، ولایت و امامت را زیر ابرهای سیاه تبلیغات ناحق و باطل پنهان کردند.این طرف از او چهره شهوت ران ، هواپرست ساختند.

این گوشه ای از جنایت امویان درباره حضرت مجتبی علیه السلام است و وقتی که این گونه چهره را پنهان کنند ، بقیه فضایل آشکار نمی شود. در تمام محافل می نشینند و می گویند : هزینه این سیصد زن با ظلم و جور ، بردن حق مردم و بیت المال تأمین می شده است. تمام این حرفها بعد از شهادت امام مجتبی علیه السلام زده شده است. اگر در زمان حیات او می گفتند : با سیصد زن ازدواج کرده است که محکوم می شدند ؛ زیرا امام خانه ای کاه گلی داشتند و با همسری که مادر این سه بچه بود و همسر دیگری که قاتل امام شد زندگی می کردند.

این ها بنا داشتند چنان که امیرالمؤمنین علیه السلام را زیر ابرهای متراکم تبلیغات غلط پنهان کرده بودند ، تا جایی که مردم با جان و دل صد سال «قربۀ الی الله» علی علیه السلام را

لعن می کردند ، با امام مجتبی علیه السلام نیز همین معامله را بکنند. ده سال بعد تبلیغات

غلطی علیه امام حسین علیه السلام در کوفه کردند که مردم واقعا برای رضای خدا به کربلا آمدند و این هفتاد و دو نفر را قطعه قطعه کردند که در قیامت به بهشت بروند.

خدا در قرآن می فرماید : هر حرفی را باور نکنید ، چون مصداق :

« سَمَّعُونَ لِلْکَذِبِ » (1)