صبر از دیدگاه اسلام (مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان) صفحه 184

می شود ، خون تمام جمجمه را فرا می گیرد ، حضرت با قبل از ضربه خوردنش فرقی نمی کند ؛ نه کور می شود ، نه کر ، نه لال ، نه حافظه را از دست می دهد و نه بدن را ، چون عقل محض شده است.

خیلی فوق العاده است که مغز قطعه قطعه ، رگها بریده ، روابط بین مغز قطع شود و خون کل مغز را بگیرد ، ولی فریاد بزند : «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَۀِ » (1)این جمله از کسی نیست که ضربه مغزی خورده است. این صدای عقل محض است. بعد هم فلج نشود ، بچه ها او را روی گلیم بخوابانند ، تا جلوی درب خانه او را ببرند ، آنجا بفرماید : مرا زمین بگذارید ، می خواهم با پای خودم بیایم که دخترانم مرا به این حال نبینند.

این حرف آدمی که ضربه مغزی خورده است ، نیست. دو شب بعد ، نزدیک به شهادتش بفرماید : حسن جان ! حسین جان !

«اُوصِیکُما وَ جَمیعَ وُلِدی وَ اهْلی وَ مَنْ بَلَغَهُ کِتابی بِتَقْوَی اللّهِ وَ نَظْمِ امْرِکُم، اللّه اللّه فِی القُرْآنِ لایَسْبِقُکُم بِالعَمَلِ بِهِ غَیْرُکُم وَ اللّه اللّه فِی الصّلاۀِ فَاِنَّها عَمُودُ دِینِکُم وَ اللّه اللّه فِی الجَهادِ بِأَمْوالِکُم وَ أَنْفُسِکُم وَ السَنَتْکُم فِی سبیل اللّه » (2)

این حرف ها برای کسی که ضربه مغزی خورده باشد ، نیست ، چون کسی که ضربه مغزی خورده باشد ، لال می شود ، اما این انسان ، در کمال صلاح است.

شاید در این روایت ، خدا به اهل عالم می خواهد حضرت علی علیه السلام را معرفی کند که ایشان در نیکوترین حال عشق من : «عبداً مؤمناً ذا صلاح » است.

بندگی و عبادت علی علیه السلام

«أحسن عبادۀ ربّه » حضرت علی علیه السلام تمام عمر ، بندگی مرا نیکو به جا آورد ؛ نماز