صبر از دیدگاه اسلام (مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان) صفحه 196

شبانه روز در آن بیابان بودند تا همه جمع شدند. اولین باری بود که در بین یکصد و بیست و چهار هزار پیغمبر ، یکی منبر دو ساعته رفته بود. تمام منبرهای حضرت نیز در این بیست و سه ساله ، چند دقیقه ای بوده است ، حتی خطبه های نماز جمعه حضرت صلی الله علیه وآله. ایشان دو ساعت صحبت کردند و بعد دست علی علیه السلام را بلند کرده ، معرفی کردند. بعد از بیست و سه سال ، برای اولین بار بود که حضرت دو ساعت صحبت می کردند و نفرین کردند. این امتیاز پیغمبر صلی الله علیه وآله ما است ، من به سراغ آیات قرآن بروم که برای شما ثابت بشود که این امتیاز برای ایشان است :

حضرت نوح علیه السلام در نهایت حوصله اش تمام شد و به خدا گفت :

« رَّبِ ّ لاَ تَذَرْ عَلَی الْأَرْضِ مِنَ الْکَفِرِینَ دَیَّارًا » (1)یک نفر را باقی نگذار و همه را نابود کن. خدا نیز نابود کرد.

اما بیست و سه سال ، با هشتاد جنگی که به او تحمیل شد ، بسیاری از یاران او را کشتند ، دندان و پیشانیش را شکستند ، گاهی عبا به دور گردنش می پیچیدند و با چوب به جان او می افتادند که ابولهب می گفت : برادر زاده من مرده است ، چرا مرده را می زنید ، رهایش کنید.

ضلالت دشمنان و صبر امیرالمؤمنین علیه السلام

برای اولین بار بود که پیغمبر صلی الله علیه وآله در معرفی علی علیه السلام زبانش به نفرین باز شد. در تمام حادثه ها گفتند : نفرین کن ، گفت : من پیغمبر نفرین نیستم ، نفرین نمی کنم ، من پیغمبر رحمت هستم. اما بودن علی علیه السلام در دین ، قلب ، پرونده ، نمازها و روزه ها ، و