صبر از دیدگاه اسلام (مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان) صفحه 209

و از بیرون امواج را نگاه کردیم ، موجها را نوشتیم و درون آن را نمی دانیم که چه خبر است.

این قرآن است. رسول خدا صلی الله علیه وآله می فرمایند : در روز قیامت ، وقتی پروردگار قرآن را در معرض دید اولین و آخرین قرار می دهد :

«یَأتِی القُرآنُ یَوْمَ القِیامَۀِ بِکْراً »

در قیامت تمام عالمیان می بینند که این قرآن از نظر مفاهیم هنوز دست نخورده

است.

دریایی است که چیزی از درونش بیرون نیامده است. آن وقت کل این قرآن ، علی علیه السلام را ساخته است. من دیگر نمی توانم بهتر توضیح دهم. فقط بگویم : علی علیه السلام

قرآن است و قرآن نیز علی علیه السلام است. هیچ چیز از قرآن نیست که در علی علیه السلام نباشد.

کدام قرآن ؟ این قرآنی که روی کاغذها است ؟ نه ، آن قرآنی که به صورت کیفی در شب قدر نازل شده است :

« أَنزَلْنَهُ فِی لَیْلَۀِ الْقَدْرِ » (1)آن قرآن درعلی علیه السلام جلوه کرد وایشان را ساخت.نه این قرآن لفظی. لفظ قرآن که ما را می سازد.

ساختمان وجود ما را قرآن لفظی ساخته است ، مثلاً به ما گفته است : نماز بخوان ، ما گفتیم : چشم ، این نماز ما ، معماری قرآن بر وجود ما است. روزه ، توبه ، حج ، خمس ، زکات و اعمال صالح معماری الفاظ قرآن بر ساختمان وجودی ما است ، ولی علی علیه السلام کیفیت را قرآن معماری کرده است.

پیغمبر صلی الله علیه وآله سومین معمار وجود علی علیه السلام