صبر از دیدگاه اسلام (مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان) صفحه 214

پروردگار عالم در قرآن می فرماید: مهار تمام موجودات زنده زمین به دست من است.

من آنها را از لانه بیرون می آورم و به لانه برمی گردانم. پیدا کردن مواد غذایی آنها بر عهده من است. من مهار آنها را در اختیار دارم و در حقیقت موجودات مجبوری هستند که در فضای اجبار ، گناه کردن معنا ندارد. اطلاعات ما از جنّ نیز بسیار کم است ، لذا ورود به این بحث بی فایده است.

صبر انسان در برابر گناه

گناه تا آخر عمر در حال هجوم به سوی انسان است ، همان گونه که به تمام انبیا و ائمه طاهرین علیهم السلام هجوم داشت. یعنی آنها را نیز استثنا نمی کرد.

چیزی که هست ، هجوم هر گناهی به انبیا و ائمه طاهرین علیهم السلام با شکست کامل

مواجه می شده است. یعنی این هجوم توان ورود به فضای فکر آنها را نداشت که انبیا حتی فکر گناه کنند. انبیا و ائمه طاهرین علیهم السلام هر هجومی از گناه را در همان لحظه اول می شکستند و نابود می کردند.

اما انسان ها زمینه قبول ، ایجاد مقدمات ، مرتکب شدن و فکر گناه و صبر در برابر آن را دارند. خدا می خواهد که فشار درونی ، عصبی و فشار تلخ گناه و لذیذترین لقمه سفره شیطان را از انسان دور کند. این خیلی ارزش دارد.

امام باقر علیه السلام در مورد این مقاومت می فرمایند : صبر بر گناه مقاومتی است که درهای بهشت از میان این مقاومت به روی انسان باز می شود. این مطلب را امیرالمؤمنین علیه السلام و رسول خدا صلی الله علیه وآله نیز به شکل دیگری مطرح می کنند. (1)خدا در قرآن مجید می فرماید :

« أَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَ نَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوَی فَإِنَّ الْجَنَّۀَ هِیَ