صبر از دیدگاه اسلام (مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان) صفحه 239

در تلخی ها با خدا قهر می کنند.

این پایداری و صبر تا کجا باید طول بکشد؟ در قرآن می فرماید : تا وقتی که چهره مبارک ملک الموت پیدا شد ، که باید عبد من، این انسان صابر و با استقامت را به

عالم بعد انتقال دهند. به ملک الموت می گویم :

در گرفتن جانش عجله نکنید. صبر کنید. قبل از این که بمیرد « تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَئِکَۀ » فرشتگان رحمت من در کنار بسترش نازل می شوند.

ملائکه نازل می شوند ، محتضر زن ، فرزند ، خانه ، مغازه ، دنیا و عمر را از دست می دهد ، لذا ممکن است دچار ترس از مردن باشد ، اما « تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَئِکَۀ أَلاَّ تَخَافُوا »فرشتگان من به او می گویند : نترس ، داریم تو را به میهمانی می بریم.

می دانی میهماندار تو کیست ؟ خدا. مرگ ، جنازه ، سنگ مرده شورخانه و قبر را حساب نکن، این ها برای بدن تو است. چنین مرگی قبلاً برای تو بوده است : تو در رحم مادر بودی ، جفت بدنت نیز بود ، او تو را اداره می کرد ، وقتی به دنیا آمدی ، نیازی به آن جفت نبود ، جفت را بریدند و گفتند: آن را ببرید و دفن کنید. بدن تو ، جفت روح تو است. در برزخ نیازی به این بدن نیست ، چنانچه در دنیا نیازی به جفتی که به ناف تو وصل بود ، نداشتی.

ما تو را از این بدن سبک می کنیم و روح تو را به میهمانی خدا می بریم. بدن تو امانت بوده است، در زمین می ماند و خاک می شود. روز قیامت که برپا شد، دوباره به این جفت نیاز پیدا می کنی که با شکم آن ، غذای درست را بخوری و با غریزه اش، در کنار حورالعین باشی و با گوش آن بدن، صداهای موسیقی بهشتی را بشنوی و با چشمش، مناظر بهشت را ببینی.

بشارت بهشت بر صابران

در برزخ به این بدن احتیاج نداری و بار اضافی است. ما این بار را به زن و فرزندت می دهیم تا ببرند و در خاک کنند، اما تو نترس: « وَ لاَ تَحْزَنُوا » خانه و مغازه را از دست می دهی ؟ به جای آن، مسکنی با همه وسایل به تو می دهیم که پهنای این مسکن ، به پهنای همه آسمان ها و زمین است :