صبر از دیدگاه اسلام (مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان) صفحه 240

« وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّۀِ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ »

با اعتماد به قرآن ، انسان وارد صبر می شود و بدون باور قرآن ، انسان تحمل هیچ

صبری را ندارد. می گوید : نقد را نمی گذارم که به دنبال نسیه بروم. وقتی به انسان

می گویند : « أَلاَّ تَخَافُوا » لحظه مردن آرامشی به انسان دست می دهد که با آرامش و بدون ترس جان می دهد :

« یَأَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّۀُ » (1)« وَ لاَ تَحْزَنُواْ وَ أَبْشِرُواْ بِالْجَنَّۀِ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ »

همراهی فرشتگان با صابران

انسان این آیه را می شنود، دیگر غصه ای ندارد :

« نَحْنُ أَوْلِیَآؤُکُمْ فِی الْحَیَوۀِ الدُّنْیَا »

ما فرشتگانی که اکنون می بینی ، در دنیا نیز همه جا با تو بودیم. تو را از خیابان رد می کردیم ، تا تصادف نکنی. تا مسجد تو را بدرقه می کردیم. حوادثی که برای تو ممکن بود به وجود بیاید، خدابه ما گفته بود : شما سپر و محافظ بنده من باشید. ما در تمام زندگی دنیایی با شما بودیم، بعد از مردن نیز با شما هستیم. (2)« وَ لَکُمْ فِیهَا مَا تَشْتَهِی أَنفُسُکُمْ »