صبر از دیدگاه اسلام (مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان) صفحه 247

بعد مخلص شود. این مقام صلاح است.

در عالم ، از ابتدای خلقت تا انتهای آن ، پرمایه ترین صلاح را دو نفر داشتند.

صلاح عقلی ، حالی ، عملی ، قلبی ، نفسی و اخلاقی که از اول داشتند ؛ اولین نفر ، وجود مبارک رسول خدا صلی الله علیه وآله بود و دومین نفر امیرالمؤمنین علیه السلام. بعد از این دو نفر هر چه صلاح پخش شده است ، از این هاست که سفره اش لحظه به لحظه ، روز به روز ، بازتر شده و تا به اینجا رسیده است و هر چه صلاح قبل از این دو بوده ، از نور این دو نفر بهره گرفته است ، چون قبل از به دنیا آمدن این دو نفر ، نورشان در عالم بوده است ، که روایات نیز در این رابطه فراوان است و نمی خواهیم وارد این بحث

شویم. (1)

نمونه هایی از صلاح عقلی امیرالمؤمنین علیه السلام

گوشه کوچکی از صلاح عقلی امیرالمؤمنین علیه السلام را برای شما می گویم. این حرف ابن عباس را می زنم که با حرف ابن عباس ، شاید به قطره ای از دریایی که نه ساحل دارد و نه پایان آن پیداست ، در این مورد دست پیدا کنیم.

قبل از انقلاب ، حدود پنجاه سال قبل ، از طرف دولت آن زمان ، شخصی به شوروی می رود. در اوج قدرت کمونیستی که تقریبا نصف دنیا را گرفته بود. این شخص در دولت آن زمان ، آدم متشخصی بود. من خودم با قلم خودش این را دیدم که در سفرنامه شوروی خود نوشته بود :

از جاهایی که دعوتم کردند تا بازدید کنم ، کتابخانه لنینگراد با پانزده میلیون جلد کتاب بود. او باسواد ، درس خوانده نجف و مجتهد بود ، ولی با پیوند خوردن به رضا خان ، پول و شکم بی دین شد. لباس پیغمبر صلی الله علیه وآله پس داد و کت و شلواری