صبر از دیدگاه اسلام (مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان) صفحه 96

صفحه 96

و متین است. گرسنگی می کشد ، ولی صبر می کند و خود را به حرام آلوده نمی کند.

تقوای شدید ، با ترس از قیامت

شخصی به زیارت امام صادق علیه السلام آمد. امام به شدت عصبانی بود. عصبانی شدن ، اخلاق خدا ، انبیا و ائمه علیهم السلام نیست. خشم خدا ، انبیا و ائمه علیهم السلام فقط در مورد دین است. هیچ کس امام علیه السلام را تا آن روز به آن حالت ندیده بود ؛ چشم ها برافروخته و رنگ او سرخ شده بود.

فکر کردند که خطر سنگین و مسأله عظیمی به وجود آمده است ، چون اگر همه جهان جمع شوند و بخواهند امام را عصبانی کنند ، نمی توانند. عرض کرد : یابن رسول الله ! چیزی شده است ؟ فرمود : پیشامد بدی به وجود آمده است و آن این است که تو امروز درب خانه ای را زدی ، کنیز او درب را باز کرد ، چشم تو به طور اتفاقی به آن کنیز افتاد. (1)به او پیشنهاد رابطه برقرار کردن داده بود ؟ پس چه شده بود ؟ تو شیعه هستی ؟ باور تو به روز قیامت چه شده است ؟ کسی که قیامت را باور دارد ، چشم و گوش بد به هیچ چیز ندارد و شکم خود را با لقمه حرام پر نمی کند.

ائمه علیهم السلام قیامت را باور داشتند. خانم هایی که بدحجاب هستند ، روابط حرام را رعایت نمی کنند ، اما گاهی سفره برای حضرات می اندازند و نذر می کنند ، این ها نمی دانند که حضرت زهرا علیهاالسلام از قیامت می ترسیده است ؟ نمی دانند که شب

عاشورا ابی عبدالله علیه السلام یک چهارم شب را برای قیامت گریه می کرده است ؟ این نذر


1- (1) - مستدرک الوسائل: 270/14، باب 81، باب تحریم النظر إلی النساء الأجانب؛ « [1]أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ کَانَ الْمَسِیحُ علیه السلام یَقُولُ لِأَصْحَابِهِ إِلَی أَنْ قَالَ وَ إِیَّاکُمْ وَ النَّظِرَۀَ فَإِنَّهَا تَزْرَعُ فِی قَلْبِ صَاحِبِهَا الشَّهْوَۀَ وَ کَفَی بِهَا لِصَاحِبِهَا فِتْنَۀً، الْخَبَرَ.» الخرائج و الجرائح: 272/1، الباب السادس؛ بحار الأنوار: 248/46 - 249، باب 5، حدیث 40؛ « [2]عَنْ أَبِی الصَّبَّاحِ الْکِنَانِیِّ قَالَ صِرْتُ یَوْماً إِلَی بَابِ أَبِی جَعْفَرٍ فَقَرَعْتُ الْبَابَ- فَخَرَجَتْ إِلَیَّ وَصِیفَۀٌ نَاهِدٌ- فَضَرَبْتُ بِیَدِی عَلَی رَأْسِ ثَدْیِهَا- فَقُلْتُ لَهَا قُولِی لِمَوْلاَکِ إِنِّی بِالْبَابِ- فَصَاحَ مِنْ آخِرِ الدَّارِ ادْخُلْ لاَ أُمَّ لَکَ- فَدَخَلْتُ وَ قُلْت وَ اللَّهِ مَا أَرَدْتُ رِیبَۀً- وَ لاَ قَصَدْتُ إِلاَّ زِیَادَۀً فِی یَقِینِی- فَقَالَ صَدَقْتَ لَئِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ هَذِهِ الْجُدْرَانَ تَحْجُبُ أَبْصَارَنَا- کَمَا تَحْجُبُ أَبْصَارَکُمْ إِذاً لاَ فَرْقَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکُمْ- فَإِیَّاکَ أَنْ تُعَاوِدَ لِمِثْلِهَا.» بصائر الدرجات: 247، باب 11؛ « [3]عَنْ مُرَازِمٍ قَالَ دَخَلْتُ الْمَدِینَۀَ فَرَأَیْتُ جَارِیَۀً فِی الدَّارِ الَّتِی نَزَلْتُهَا فَعَجَّبَتْنِی فَأَرَدْتُ أَنْ أَتَمَتَّعَ مِنْهَا فَأَبَتْ أَنْ تُزَوِّجَنِی نَفْسَهَا قَالَ فَجِئْتُ بَعْدَ الْعَتَمَۀِ فَقَرَعْتُ الْبَابَ فَکَانَتْ هِیَ الَّتِی فَتَحَتْ لِی فَوَضَعْتُ یَدِی عَلَی صَدْرِهَا فَبَادَرَتْنِی حَتَّی دَخَلْتُ فَلَمَّا أَصْبَحْتُ دَخَلْتُ عَلَی أَبِی الْحَسَنِ علیه السلام فَقَالَ یَا مُرَازِمُ لَیْسَ مِنْ شِیعَتِنَا مَنْ خَلاَ ثُمَّ لَمْ یَرُعْ قَلْبُهُ.»
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه