عزت حسینی صفحه 5

پیروی از دستورهای ولایت امر کسب کنیم: «انا ربکم العزیز فمن اراد عزالدارین فلیطع العزیز»

موجبات عزت

حلم و بردباری

حلم در لغت به معنای بردباری، شکیبایی، حوصله، خوش اخلاقی و گاهی به معنای مخالف جهالت و سفاهت استعمال می شود.از عوامل ایجاد عزت، حلم است. حلم حالتی است که انسان را در برابر مشکلات و ناملایمات صبور می سازد و روحیه تحمل مصائب را در انسان بالا می برد. لذا انسان حلیم و بردبار به خاطر این که خشم خویش را کنترل می کند و به دستور الهی که کظم غیظ است عمل می کند عزیز می شود.امیرالمؤمنین (ع) می فرماید: لاعز ارفع من الحلم _ و لاعز کالحلم؛هیچ عزتی برای مؤمن بالاتر از حلم و مانند او نیست.»لذا حقیقت عزت در انسان های حلیم باعث می شود که در هر حال راضی به قضای الهی باشند. سید الشهدا فرمودند: «الهی رضاً برضائک تسلیماً لقضائک لامعبود سواک یا غیاث المستغیثین.»خواجه عبدالله انصاری هم در یک رباعی زیبا می گوید:اردستت از آتش بود ما را زگل مفرش بودهرچه از تو آید خوش بود خواهی شفا خواهی الم

بی نیازی از مردم

لقمان حکیم در نصیحت به فرزندش می فرماید: پسرم!اگر می خواهی عزت دنیا را به دست آوری طمع خویش را از آنچه مردم دارند ببُر، زیرا پیامبران و صدیقان در سایه برکندن طمع خود به مقام های الهی رسیده اند.امام باقر (ع) می فرماید: «الیأس مما فی ایدی الناس عز للمؤمن فی دینه، أو ما سمعت قول حاتم:اذا ما عزمت الیأس الفیته الغنی اذا عرفته النفس و الطمع الفقر.چشم نداشتن به دست مردم موجب عزت دینی مؤمن است. آیا این سخن حاتم را نشنیدی که می گوید، هرگاه به چشم برکندن از دست مردم مصمم شدی و جانت با آن آشنا شد آن را بی نیاز خواهی یافت و طمع را فقر و نیازمندی.»پس انسان موفق نباید در

زندگی خویش به خواست های کم ارزش توجه ویژه ای داشته باشد، زیرا اهمیت به این مسائل انسان را ذلیل و خوار می کند. حضرت علی (ع) می فرماید: از چیزهای پست چشم پوشی کن و قدر و منزلت خود را آشکار نما.امام حسین (ع) در پاسخ فردی که از ایشان سؤال کرد: عزت در چیست؟ فرمودند:عزت مرد در این است که به مردم احساس احتیاج نکند.شهید مطهری می گوید: اگر حاجت خودتان را با دوست و رفیق مطرح می کنید تا آن جا که عزت نفس و سلامت نفستان پایمال نشود مانعی ندارد.

انصاف و گذشت

از چیزهای که باعث می شود خداوند بر عزت انسان بیفزاید روحیه گذشت و انصاف است، در قرآن هم خداوند می فرماید: (ولیعفوا ولیصفحوا الا تحبون ان یغفر الله لکم و الله غفور رحیم) نمونه بارز این خصیصه انسانی در اهل بیت عصمت و طهارت جلوه گر بوده است.در مواردی که دشمنان با کلمات رکیک و زشت و با افعال ناپسند با ائمه معصومین برخورد می کردند آنها در مقابل با احسان و نیکی و گذشت برخورد می کردند.مؤمن هم به تبعیت از ائمه اطهار و با الگوگیری از این گل های بی خوار جهان هستی، جا دارد این روحیه را در خود تقویت کند و در مقابل هم خداوند متعال بر عزت او می افزاید.حضرت علی (ع) می فرماید: «الا انّه من ینصف الناس من نفسه لم یزده الله الاعزاً؛کسانی که در جامعه با انصاف رفتار کنند در مقابل، خداوند هم آنها را عزیز خواهدکرد.»در یک جمله نورانی از امام پنجم چنین آمده است که حضرت فرمودند:«ثلاث لایزید الله بهن المرء المسلم الا عزاً، الصفع عمن ظلمه و اعطاء من حرمه و الصله لمن

قطعه؛سه چیز موجب عزت انسان می شود: گذشت از کسی که ظلم کرده و بخشش به کسی که او را محروم کرده و ارتباط با کسی که با او قطع ارتباط کرده است.»