شهیدۀ عترت ( حضرت بی بی زبیده سلام الله علیها ) صفحه 18

« جناب زکریا بن آدم می گوید : خدمت حضرت رضا (علیه السلام) نشسته بودم که امام جواد (علیه السلام) را پیش او آوردند . پس آن حضرت از چهار سال کمتر بود . حضرت جواد (علیه السلام) دست هایش را بر زمین نهاد ، سرش را به طرف آسمان بلند کرد و در فکری عمیق فرو رفت . امام رضا (علیه السلام) فرمود : جانم فدایت چرا در فکری؟ امام جواد (علیه السلام) فرمود : به آن چه درباره مادرم زهرا (سلام الله علیها) انجام شد ، می اندیشم. به خدا سوگند ، حق قاتلانش آن است که اگر دستم به آن ها برسد ، آنان را سوزانده ، تکه تکه کنم و ریشه شان را بر کنم .

در این هنگام ، امام رضا (علیه السلام) او را در آغوش کشید ، میان دو چشمش را بوسید و فرمود : پدر و مادرم فدایت ، به راستی که تو لایق امامت شیعه هستی » .

انتخاب نام فاطمه برای دُردانه ی امام جواد (علیه السلام)

انتخاب نام مبارک « فاطمه » بر دختر با جلالت جوادالائمه (علیه السلام) توسط پدر نیز از علاقه ی وافر آن امام همام بر مادر مظلومه ی شان حضرت زهرا (سلام الله علیها) حکایت دارد که از کودکی از غم شهادت و مظلومیت مادر شهیده ی شان در سوز و گداز بود .

با آن شدت علاقه و ارادتی که امام جواد (علیه السلام) به مادر مظلومه و مجروحه ی شان حضرت زهرا (سلام الله علیها) داشتند ، یقیناً ظرف وجودی این نازدانه در زمان تولد در نگاه ولایتی آن امام همام ملموس بوده و نورانیت و عظمت آن دردانه را رؤیت نموده که عزیزترین نامی که در دل می پرواند را بر این مولود زندگی نهاد ، چرا