عفت کلام در قرآن صفحه 60

وقتی از امام جعفر صادق علیه السلام از معنای «لا مَسْتُمْ» پرسیدند، امام پاسخ داد منظور از (لامستم) جماع است و خداوند باحیا و پوشاننده است و پوشش را دوست دارد و آن گونه که شما (به صراحت) نام می برید، نام نمی برد.(1)

نویسنده تفسیر المنار در تفسیر آیه «أَوْ جاءَ احدٌ مِنْکُمْ مِنَ الغائِطِ» (مائده: 6) می گوید:

خداوند از آن (کثافت های دفع شونده از بدن) به زمین گودی آمدن تعبیر می کند. این کنایه است هم چنان که سنت و روش قرآن در بیان واژه هایی که تصریح بدان ها خوش آیند نیست، پاکیزه گویی و با ادب بیان کردن است.

3 _ پستی ذاتی عمل

3 _ پستی ذاتی عمل

هر چیزی که در آن کمال و سعادتی باشد، انسان از اظهار آن شرم نمی کند؛ بلکه به اظهار آن افتخار و احساس خرسندی می کند. هیچ عاقلی به پُر خوری و شهوت رانی و وقت گذرانی افتخار نمی کند و در نزد مردم و جمع به رفتاری که در روابط زن و شوهری مطرح است، دست نمی زند. این نشان می دهد که در اندیشه انسان ها، این رفتارها پست و عملی زشت هستند. از این رو، پنهان کردن آن از دید دیگران ضرورت دارد. از عادت های سفیهان این است که یکدیگر را با الفاظی زشت (که شرم و حیا در پی دارد) دشنام می دهند و همین نشان پستی و درجه زشت این عمل است. اگر نادانی در حضور جمع، درباره روابط میان زن و شوهری سخن بگوید آن زن یا شوهر از شنیدن سخن آن سفیه احساس شرم می کنند و آزرده می شوند. این ها نشان می دهند که آن