عفت کلام در قرآن صفحه 64

بودن به بدن دارد، زن و شوهر نیز نسبت به یکدیگر چنین اند.(1)

کنایات در واژه های «اعْتَزِلُوا» و «لاَ تْقَربُوهُنَ» و «آتوُهُنَّ»:

از دیگر موارد کنایه گویی قرآن درباره عادت ماهیانه زنان است. در این زمینه، با واژگان مؤدبانه ای تعبیر می شود:

وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْمَحیضِ قُلْ هُوَ أَذًی فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحیضِ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ حَتّی یَطْهُرْنَ فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ التَّوّابینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ. (بقره: 222)

و از تو درباره خون حیض می پرسند. بگو: «چیز زیان بار و آلوده ای است. از این رو، در حالت قاعدگی، از زنان کناره گیرید تا پاک شوند و هنگامی که پاک شدند، از راهی که خدا به شما فرمان داده، با آن ها آمیزش کنید. خداوند، توبه کنندگان را دوست دارد، و پاکان را نیز دوست دارد.

در افعال «فَاعْتَزِلُوا» و «لاَتْقربُوهُنَّ» و «فأتُوهُنَّ» معنای کنایی آن مورد نظر است. کنایه های دیگری نیز درباره طلاق،(2) حرام بودن ازدواج با محارم،(3) دادن نفقه به زن،(4) راه بقای نسل،(5) ازدواج دوباره زنان بیوه(6) و شؤون حج(7) در قرآن آمده است.

قضای حاجت

قضای حاجت

قرآن در پاسخ به مسیحیان که درباره حضرت مریم و عیسی علیه السلام راه افراط پیمودند و به خدایی عیسی علیه السلام قایل شدند، استدلال می کند که او

1- مخزن العرفان، بانو مجتهده امین، 15 مجلد، ج 2، ص 223.
2- بقره، 237.
3- نساء، 23.
4- نساء، 24.
5- بقره، 223.
6- بقره، 235.
7- بقره، 197.