عفت کلام در قرآن صفحه 79

جامعه می گردد. به همین سبب، پرهیزکاران از این گونه انحراف ها در امان هستند و خداوند نیز در آخرت این صفت را از آنان می زداید.

پیام این آیه تأثیر زیادی بر فرهنگ مردم گذاشت. بعدها مسلمانانی (در مدینه) مفهوم این آیه را در دعای خود گنجانیدند تا مشمول عنایت الهی گردند و در بهشت، غل و کینه و دشمنی از قلبشان زدوده شود و از اختلاف و دودستگی در دنیا رهایی یابند.

وَ الَّذینَ جاؤ مِنْ بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا وَ ِلإِخْوانِنَا الَّذینَ سَبَقُونا بِاْلإیمانِ وَ لا تَجْعَلْ فی قُلُوبِنا غِلاًّ لِلَّذینَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّکَ رَؤفٌ رَحیمٌ. (حشر: 10)

(هم چنین) کسانی که پس از آن ها [مهاجران و انصار] آمدند می گویند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دل هایمان حسد و کینه نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحیمی!

نمونه دیگر درباره تأثیر قرآن بر گفتار و اعتقاد انسان ها این است که در آیات فراوانی به این نکته اشاره شده است که همه آن چه که هست، از آن خداست و به سوی خدا باز می گردد.

لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ وَ إِلَی اللّهِ تُرْجَعُ اْلأُمُورُ. (حدید: 5)

پادشاهی آسمان ها و زمین از آن اوست؛ و همه کارها به سوی او باز می گردد.

این مفهوم در جان های مؤمنان ریشه دوانیده است. هنگامی که مصیبتی به آنان می رسد، به خاطر اعتقاد کامل به اصلِ «ازاویی» و «به سوی اویی» هیچ گاه ناله و زاری نمی کنند و هم چنان بر پایداری شان افزوده می شود و این اعتقاد بر زبان آنان جاری می گردد.

الَّذینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصیبَهٌ قالُوا إِنّا لِلّهِ وَ إِنّا إِلَیْهِ راجِعُونَ. (بقره: 156)