گوهر قدسی معرفت صفحه 177

در او پیدا می شود. نه فهم کلام و نه تحت تأثیر آن قرار گرفتن هیچ کدام به اختیار انسان نیست و به مشیّت خداوند بستگی دارد. تا خدا نخواهد انسان نه چیزی را می فهمد و نه از لحاظ روحی تحت تأثیر آن قرار می گیرد. و این مشیت الهی از طریق مشیت پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم و عترت ایشان ظاهر می گردد.

یکی از نمونه های این امر داستان غلامی است به نام «رفید» که در در زمان امامت حضرت صادق علیه السلام زندگی می کرد. مالک او شخصی بود به نام «علی بن هبیره شامی» که بر رفید غضب کرد و قصد کشتن او را نمود. غلام فرار کرد و به امام علیه السلام پناهنده شد. حضرت به او فرمود: برگرد نزد مالک خود و از جانب من به او سلام برسان و بگو که من پناه دادم رفید را بر تو، پس او را اذیت نکن و به او بدی نرسان.

عرض کرد: فدایت شوم، این مرد اهل شام و دارای عقیده کینه توزانه ای است. حضرت فرمود: به همین صورتی که به تو می گویم نزد او برو!

رفید برگشت و در بین راه به عربی رسید. عرب به او گفت: کجا می روی؟ من دست و صورت تو را دست و صورت مقتول می بینم. سپس وقتی زبانش را دید، گفت: برو، جای نگرانی بر تو نیست. زیرا در زبانت پیغامی است که اگر به کوه های سرکشیده برسانی، مطیع تو می شوند. رفید گفت: چون بر آقای خود وارد شدم دستور کشتن مرا داد. گفتم: ای امیر، تو به زور بر من تسلّط نیافتی و من با اختیار خود نزد تو آمدم و پیغامی برایت دارم. بعد از ادای پیغام، هر کاری که خواستی انجام بده.