گوهر قدسی معرفت صفحه 179

ایشان نمی تواند ذرّه ای از معارف ایشان را وجدان کند. علوم و معارف اهل بیت علیهم السلام نوری است که با اراده و مشیت ایشان قلوب افراد را منوّر می سازد.

بی جهت نیست که در احادیث متعدّدی وارد شده که حدیث آل محمد صلّی الله علیه و آله و سلّم «صعب» و «مستصعب» به طوری که تحمّل آن جز برای «ملک مقرّب»، «نبیّ مرسل» و «مؤمن ممتحن» میسّر نیست.(1)

و در یکی از این احادیث سرّ مسأله را آشکار کرده اند. امام صادق علیه السلام فرمودند:

إنَّ حدیثَنا صَعبٌ مُستَصعبٌ... لایَحتَمِلُهُ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ و لا نبیٌّ مُرسَل و لا مُؤمِنٌ مُمتَحَنٌ.

حدیث ما سخت و مشکل است ... هیچ فرشته مقرّبی و هیچ پیامبر فرستاده شده ای و هیچ مؤمن امتحان شده ای نمی تواند آن را تحمّل کند.

ابوصامت که راوی حدیث است می گوید: پرسیدم: «فَمَن یَحتَمِلُهُ جُعِلتُ فِداکَ؟»: «فدایت شوم؛ پس چه کسی آن را تحمّل می کند؟» حضرت در پاسخ فرمودند: «مَن شِئنا یا أباصامت.»: «هرکس که ما بخواهیم، ای ابوصامت!»(2)

معلوم می شود که تا به طور خاص آن کسی که احادیث اهل بیت علیهم السلام را می شنود یا می خواند، مورد توجّه و عنایت امام علیه السلام نباشد،4.