علم و معرفت امام صفحه 10

1- مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج4، ص152.

2- منیهْ المرید، شهید ثانی، ص 167.

3- همان.

کرامت او باشد و هرچه جز این است، گرچه در عالم مُلک و قبل از رفع حجُبِ طبیعت، به صورت علوم است و اصحاب آن پیش ارباب محاورات و مجادلات از علماء و عرفا و فقها به شمار آیند! ولی پس از رفع حجاب از چشم قلب و برداشته شدن پرده ملکوت و بیدار شدن از خواب سنگین ملک و طبیعت، معلوم می شود که غلظت این حجاب از تمام حجاب ها بیشتر بوده و این علوم رسمیه سرتاسر حجاب غلیظ ملکوتیه بوده که بین هر یک تا دیگری فرسخ ها راه مسافت داشته و ما از آن غافل بوده ایم.

بنابراین علم حقیقی علمی است که نورش در وجود انسان می تابد و ظلمت ها را روشن می سازد. علاوه بر این، ارزش دانش های رسمی، وابسته به این علم است و به انسان ارزش می بخشد و بدون آن، نه تنها علم فاقد خواص و آثار خود می شود بلکه تبدیل به یک عنصر ضد ارزش و ضد انسانیت می گردد.

علم غیرحقیقی

آنگاه که علم حقیقی در وجود انسان جایگاهی نداشت، دانش بشری نه تنها با جهل مساوی است بلکه از جهل به مراتب زیانبارتر خواهد بود؛ زیرا حرکت انسان را به سوی انحطاط و سقوط، سرعت می بخشد.

خطر بزرگی که امروز جوامع بشری را تهدید می کند؛ دانش هایی است که بدون خاصیت و عاری از حقیقت علمند، از این رو آفات بسیاری رابر جامعه بشری تحمیل کرده اند.

یکی از دانشمندان معاصر می گوید:

انسان امروز از علم بیزار است، زیرا علم بود که فاشیسم را به وجود آورد.

آیا فنون و ابزار دزدی، گرسنگی، قتل و فساد را می توان علم نامید؟ آیا