علم و معرفت امام صفحه 16

1- المفردات، ماده خ ش ی.

2- فاطر / 27 و 28.

و این می فهماند که دانش های طبیعی نیز می تواند موجب خشیت در مقابل خداوند گردد به شرط آن که با نور و حقیقت دانش همراه گردد. امیرالمؤمنین، علی علیه السلام ، هم می فرمایند:

أعْظَمُ النّاسِ عِلْمًا أشَدُّهُمْ خَوْفًا للهِ.(1)

بزرگ ترین مردم در علم کسی است که خوفش نسبت به خداوند شدیدتر باشد.

3- با ایمان همراه است

خداوند در قرآن می فرماید:

{وَیَرَی الّذینَ أوتُوا العِلْمَ الّذِی اُنْزِلَ إلَیْکَ مِن رّبِکَ هُوَ الحَقّ...}.(2)

آنان که علم و دانش داده شده اند آنچه را که از جانب پروردگارت بر تو نازل شده حق می دانند و به آن اعتقاد دارند و آن را می پذیرند.

همچنین می فرماید:

{شَهِدَ اللهُ أنّهُ لا اله إلّا هُوَ وَالملائکهُ وَأولُوا العِلمِ...}.(3)

خدا و ملائکه و صاحبان علم گواهی می دهند که جز او معبودی نیست.

و بدون شک مراد از این گواهی با توجه به سیاق آیه، گواهی قلبی، همراه با اعتقاد است و این عین ایمان به خداوند است، چنانکه در آیه قبلی هم ایمان به حق (یعنی قرآن) و آنچه را که حقیقت است برای صاحبان علم اشاره داشت.