رابطه علم و دین در غرب صفحه 102

8. تصویر نادرست از خداوند

در میان دانشمندان غرب، بیش از همه، نیوتن خدای رخنه پوش را باور داشت. با پیشرفت علم، لاپلاس نادرستی این دیدگاه را آشکار کرد و آنگاه آگوست کنت، جامعه شناس معروف، به اساس دین یورش برد. نیوتن نقش خداوند در تعادل منظومۀ شمسی را حیاتی و پیوسته می دانست و هر مطلب مهمی را که تبیین علمی نداشت، به خدا نسبت می داد. پس از کشف مجهولات علمی منظومه شمسی، لاپلاس گفت:

من نیازی به آن فرضیه [دخالت مداوم خداوند] ندارم. (1)

آنگاه آگوست کنت راه لاپلاس را ادامه داد و گفت:

علم، پدر کائنات را از شغل خود منفصل و او را به محل انزوا سوق داد. با پیشرفت علم تعداد خدایان کم می شود. (2)

این برخوردها نتیجۀ تصویر نادرست مسیحیت قرون وسطا از خدا بود. آنگاه پروردگار را در عرض علل طبیعی و مسؤول کارهایی که علت آن ناشناخته است، معرفی می کردند. بدین سبب، با کشف علل طبیعی، خدا را بی کار و بازنشسته پنداشتند و علم جانشین مذهب شد.

استاد شهید مطهری نیز تصویر نادرست کلیساییان از خداوند را سب تعارض دانش و دین در غرب می داند: