رابطه علم و دین در غرب صفحه 106

قلمرو علم و دین در اسلام به اختصار می توان گفت: مسائل متافیزیک (خدا،روح و ...) قلمرو اختصاصی دین است و دانش تجربی و حسی بدان دست نمی یابد. طبیعت، از نظر قوانین حاکم بر آن و کنش ها و واکنش هایش، قلمرو دانش تجربی است و لازم نیست دین در تمام این موارد نظریۀ علمی داشته باشد و همۀ نظریه های علمی را مورد ارزیابی قرار دهد. انسان در هر دو قلمرو (دانش تجربی و دین) واقع شده است؛ یعنی از نظر عناصر طبیعی سازندۀ بدن و کنش و واکنش های شیمیایی و فیزیکی، موضوع دانش تجربی است و از نظر معنوی و روانی در قلمرو دین جای دارد. بنابراین، دین می تواند دربارۀ اعمال و رفتارش قانون وضع کند.

این مطلب از روح تعالیم اسلام بر می آید. مکاتب دیگر نظرهای دیگری دارند که بررسی آن ها در این مختصر نمی گنجد. (1)

ب - قرآن کریم، بر خلاف کتاب های پیشین، از تحریف مصون مانده است؛ معجزۀ جاویدان به شمار می آید و خداوند عدم تحریف آن را تضمین کرده و فرموده است:

إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ (2)

«در حقیقت، ما خود، آگاه کننده ( قرآن) را فرو فرستادیم و قطعاً، ما پاس داران آن هستیم».