رابطه علم و دین در غرب صفحه 23

مذهب از اساس و نفی آن چیزی که پایۀ اولی مذهب است، یعنی خدا نمی توانست باشد. (1)

ب. اسلام و زمینه های روان شناختی تعارض

اسلام زمینه های تعارض علم و دین را از بین برده است. بدین سبب، ضعف های روانی و اخلاقی در جامعۀ علمی مسلمانان کمتر مشاهده می شود و این مطلب، به ویژه در مورد دانشمندان علوم تجربی و عالمان دین، در بستر تاریخی اسلام قابل ملاحظه است.

دانشمندان راستین اسلام، به پیروی از قرآن و پیامبر(صلی الله علیه و آله) و اهل بیت، همیشه پژوهش گران علوم تجربی را تشویق کرده، بدبینی و تحقیر و تکفیر را ناپسند شمرده، لذا به دام تعارض علم و دین نیفتاده اند. بخشی از آموزه های دین اسلام در این باره عبارت است از:

« یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ » (2)

«ای اهل ایمان! از پندارهای [ناروا دربارۀ یکدیگر] بپرهیزید که برخی از پندارها گناه است».

در اسلام «اصالۀ الصحۀ» جاری می شود، یعنی هرگاه انسان از برادران ایمانی خویش اموری مشاهده کرد یا سخنی شنید که می تواند آن را بر وجه صحیح حمل کند، نباید به آنان گمان بد ببرد. حضرت