رابطه علم و دین در غرب صفحه 34

در همان زمان برخی از پاپ ها مثل مافئوباربرینی (1623 م) و اربانوس، (1) به عنوان عالی ترین مقام کلیسا، با گالیله مهربان بودند و برخی از روحانیان بلند پایه با گالیله برخوردی مسالمت آمیز و همراه با سعه صدر داشتند. (2) در حالی که برخی دیگر برخوردی خشک و تعصب آمیز بروز می دادند.

گالیله نمایندۀ تام الاختیار و بازگو کننده حقیقت نهایی علم نبود و روحانیان درگیر با وی نیز نماینده و بازگو کنندۀ تمام حقیقت دین شمرده نمی شدند، بلکه فردی از دانشمندان علوم تجربی با فرد یا افرادی از وابستگان کلیسا درگیر شد.

ب - ایجاد توهم تعارض به وسیله ناآگاهان و مغرضان

استاد شهید مطهری در مورد تأثیر عوامل ناآگاه و مغرض در پیدایش تعارض علم و دین چنین می نویسد:

دو طبقه از طبقات مردم کوشش کرده اند که دین و علم را مخالف یکدیگر جلوه دهند: یکی طبقه متظاهر به دین، ولی جاهل که نان دین داری مردم را خورده اند و از جهالت مردم استفاده کرده اند. این دسته برای این که مردم را بکوبند و از صحنۀ رقابت خارج کنند، مردم را از علم، به عنوان آن که با دین منافی است، می ترسانده اند.