رابطه علم و دین در غرب صفحه 55

صفحه 55

«الهیات اهل کتاب در قرون وسطا آن چنان با مکتب ارسطو در هم آمیخته بود که هر معارضه ای با کیهان شناسی ارسطو را به حساب معارضه با مسیحیت می گذاشتند. این شاید بزرگ ترین منشأ تعارض در عصر گالیله بود...». (1)

7. پذیرش نظریه های علمی به عنوان بخشی از دین و قطعی پنداشتن آن ها

دین و دانش، به عنوان دو حوزۀ معرفت بشر، داد و ستدهای بسیار دارند، یعنی گاه یک آموزۀ علمی در حوزۀ دین تأثیر می گذارد و پذیرفته می شود و زمانی دین در علوم اثر می نهد. گاه گروهی در مورد یک نظریۀ علمی مبالغه می کنند و آن را از حد یک نظریۀ بالاتر برده، یک قانون و اصل مسلم به شمار می آورند. این کار، گاه در عملکر دانشمندان علوم تجربی نیز دیده می شود که در مبحث آینده به آن می پردازیم، و زمانی در عملکرد عالمان دینی مشاهده می شود. هیأت بطلمیوسی در این مورد نمونه ای در خور توجه می نماید:

در نظر بابلی ها زمین چون کوهی بود. طالس آن را صفحه ای گرد و شناور در آب می دانست و آنیکسماندرس، آن را ستونی بدون تکیه گاه می پنداشت. فیثاغورس نخستین کسی بود که زمین را به صورت یک شیء گرد و معلق تصویر کرد و خورشید و ستارگان را پیرامون آن در حال گردش دانست. بعد از او فیلولائوس و هراکلیتوس


1- (1) . ایان باربور: همان، ص 63.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه