رابطه علم و دین در غرب صفحه 84

یکی از فلاسفۀ بزرگ قرن هیجدهم یعنی هیوم، جنبۀ تجربی علم را مهم می شمارد و بر آن است که هرگونه معرفتی از تأثیرات حسی نشأت می گیرد. نظریه ها و قوانین علمی مختصر و ماحصل مشاهداتند.

اگر قضاوت بر مبنای این معیارها باشد، طبعاً دلایل عقاید دینی غیر قانع کننده می نماید. (1)

در آثار هیوم اصالت تجربه علمی و لاادری گری [ تعطیل] دینی، (2) سیر منظمی دارد. (3) هر چند به تدریج همگان نادرستی این نظر را دریافتند، ولی همین تفکر مدتی به درگیری دانشمندان دین و پژوهش گران دانش تجربی انجامید؛ زیرا این دیدگاه تنها امور محسوس و تجربه پذیر را، حقیقی و واقعی می داند. در حالی که دسته ای از آموزه های دینی محسوس نبود. بنابراین،امور فرامادی مانند روح و پروردگار مورد انکار قرار گرفت و جهان به سمت ماتریالیسم (ماده گرایی) پیش رفت.

1- (1) . ایان باربور: همان،ص 169
2- (2) . لاادری گری یا مذهب لا ادری (agnosticism): نظر لاادریه [ ندانم گویان] یعنی کسانی که دربارۀ مسائل مابعد الطبیعه و به طور کلی مسائل که از دایرۀ آزمایش انسان خارج است و با دلایل تجربی و ریاضی (یا منطقی) قابل اثبات نیست، خاموشند و بی آن که آن را اثبات یا نفی کنند، می گویند ما دربارۀ آن چیزی نمی دانیم. دایرۀ المعارف فارسی
3- (3) . ایان باربور: همان،صص 70 - 71.