320 داستان از معجزات و کرامات امیر المومنین علی علیه السلام صفحه 148

فقال علی و کیف اقتلک و لاذنب لک و لو اعلم انک قاتلی لم اقتلک و لکن هل کانت لک حاضنه یهودیه فقالت لک یوما من الایام یا شقیق عاقر ناقه ثمود .

علی ( ع ) فرمود : چگونه ترا بکشم در حالی که جرمی نداری و اگر چنان چه هم می دانستم که قاتل من هستی تو را نمی کشتم لکن بگو ببینم آیا از یهودان ، زنی خاضنه نزد تو بود و روزی از روزها تو را ( ای

برادر کشنده شتر ) خطاب نمود ؟

در این جا ابن ملجم عرض کرد : آری چنین بود .

علی ( ع ) بعد از این ، سخنی نگفت و بر مرکب خویش سوار شده و به طرف منزل خود رفت . ( 196 )

170 - خبر دادن علی ( ع ) از شهادت خود

عابر بن واثله گفت : زمانی که خلافت ظاهری به امیرالمؤ منین علی ( ع ) رسید ، مردم را برای بیعت با خود جمع کرد و از جمله کسانی که قصد بیعت با آن جناب را داشت عبدالرحمن ابن ملجم مرادی بود ، چون به عنوان بیعت با آن حضرت حضور پیدا کرد ، حضرت دو مرتبه یا سه مرتبه او را اجازه بیعت نداد پس از آن با کمال ناراحتی برای بیعت دست دراز کرد .

علی ( ع ) در آن هنگام فرمود : چه موضوعی باعث شده که بدبخت ترین این امت بیاید و اراده شوم خود را عملی سازد . سوگند به کسی که جانم در تصرف اوست به زودی محاسنم را از خون سرم رنگین خواهند کرد .

ابن ملجم چون از بیعت آسوده شد ، برگشت . حضرت امیر ( ع ) به این شعر مترنم شده فرمود :

اشدد حیازیمک للموت