320 داستان از معجزات و کرامات امیر المومنین علی علیه السلام صفحه 162

حضرت فرمود : اینجا چه می کنید ؟

گفتند : به خاطر مرضی که داریم آمده ایم . حضرت برگشت و بقچه ای را باز کرد و در آن بسته چرمی را در آورد و از درون آن نیز کاغذی بیرون آورد و برای آنها خواند ، همه آنها خواند ، همه آنها شفا یافتند و برخاستند و رفتند . ( 222 ) ( 223 )

195 - خط مشی دوستان علی ( ع )

اصبغ بن نباته گوید : خدمت امیر مؤ منان ( ع ) نشسته بودم و آن حضرت میان مردم داوری می کرد که جماعتی وارد شدند و مرد سیاه کت بسته ای هم با آنان بود ، گفتند : ای امیرمؤ منان ، این دزد است . فرمود : ای مرد سیاه ، دزدی کرده ای ؟

گفت : آری ای امیر مؤ منان . فرمود : مادر به عزا اگر بار دوم اقرار کنی دستت را می برم ، گفت : آری می دانم ای مولای من ، فرمود : وای بر تو ، بنگر چه می گویی

، آیا دزدی کرده ای ؟

گفت : آری ای مولای من . در این جا حضرت فرمود : دستش را ببرید که بریدن دست او واجب گشت .

دست راستش را بریدند ( 224 ) و آن را در حالی که خون از آن می چکید به دست چپ گرفت و به راه افتاد . در راه با مردی به نام ابن کوا ( که از خوارج بود ) روبرو شد ، وی گفت : ای مرد سیاه ، چه کسی دستت را برید ؟

گفت : دستم را سرور اوصیا و پیشوای سپید چهرگان و شایسته ترین کس به ( ولایت بر ) مردمان علی بن ابی طالب ( ع ) برید ، همان کسی که پیشوای هدایت ، همسر فاطمه زهرا دختر محمد مصطفی و پدر امام حسن مجتبی و حسین مرتضی است ، همان پیشی گیرنده به بهشت های پرنعمت ، کشنده دلاوران ، انتقام گیرنده از نابخردان ، دهنده زکات ، پناه دهنده والامقام از اولاد هاشم بزرگ ، عموزاده رسول ، رهنما به راه راست ، گوینده درست گفتار ، دلاور مکی ، آقای باوفا ، سرشار از علم و برکنده از شرک ، امین ال حم و یس و طه و میامین ، آزاد در حرمین ، و نماز گزارنده به دو قبله ، خاتم اوصیا و صی برگزیده انبیا ، شاه شیران و دلاور شیر دل ، همو که جبرییل امین یاور اوست و میکاییل مبین ناصرش ، وصی رسول پروردگار جهانیان ، خاموش کننده آتش آتش افروزان ، و بهترین بالنده از میان همه قریش ، همو که سپاهی

از آسمان پیرامون اویند یعنی علی بن ابی طالب امیرمؤ منان علی رغم ناکسان ، و مولای همه مردم زمان !