320 داستان از معجزات و کرامات امیر المومنین علی علیه السلام صفحه 171

پیامبر ( ص ) فرمود : و الله الذی لا اله الا هو ان هذا من الله : ( سوگند به خداوندی که معبودی جز او نیست این کار را به دستور خدا انجام دادم ) .

حارث ( از شدت ناراحتی ) روی خود را از پیامبر ( ص ) برگردانید ، در حالی که می گفت : خدایا اگر آن چه محمد ( ص ) می گوید ، حق است سنگی از آسمان بر ما فرو فرست ، یا عذاب دردناکی بر ما نازل کن ، هنوز به مرکب سورای خود نرسیده بود که سنگی از آسمان آمد و بر وسط سرش رسید و از محل مدفوعش خارج گردید ، و همان دم کشته شد .

آیات اول سوره معارج در این مورد بر پیامبر ( ص ) نازل گردید که در آیه اول و دوم آن می خوانیم : سال سائل بعذاب واقع - للکافرین لیس له دافع : ( تقاضا کننده ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد - این عذاب مخصوص کافران است و هیچ کس نمی تواند آن را دفع کند ) . ( 237 )

204- نفرین علی ( ع ) بر زید بن ارقم

زید بن ارقم می گوید : علی ( ع ) در مسجد ، مردم را قسم داد که هر کس شنید که پیامبر فرمود : ( من کنت مولاه

فعلی مولاه . . . ) برخیزد و شهادت دهد . دوازده نفر از کسانی که در جنگ بدر حاضر بودند ، شش نفر از جانب راست و شش نفر از جانب چپ ، برخاستند و شهادت دادند .

زید می گوید : من نیز از کسانی بودم که این قضیه را شنیده بودم ولی آن را کتمان کردم و خدا چشمم را کور کرد ، به خاطر این که شهادت نداده بودم . لذا پشیمان شده و استغفار می کرد . ( 238 )

205- مجازات منکر وصی پیامبر ( ص )

روزی انس بن مالک ، صحابی معروف پیامبر ( ص ) در بصره تدریس حدیث می کرد ، و شاگردان بسیار به دورش حلقه زده بودند یکی از شاگردان پرسید : ما شنیده ایم آدم با ایمان بیماری ( برص ) ( پیسی ) نمی گیرد ، ولی علت چیست که شما مبتلا به این بیماری هستی و لکه های سفید این بیماری را در شما مشاهده می کنم .

انس بن مالک از این پرسش ، رنگ به رنگ شد و قطرات اشک از چشمانش سرازیر گردید و گفت : ( آری ، نفرین بنده صالح مرا مبتلا به این بیماری کرده است ) .