320 داستان از معجزات و کرامات امیر المومنین علی علیه السلام صفحه 174

توانند با وجود امارت علی ( ع ) دنیای خود را آباد سازند ، از این رو بیعت خود را شکستند و جلودار ناکثین ( بیعت شکنان ) شدند .

حضرت علی ( ع ) از این دو نفر ، دلی پر رنج داشت ، چرا که ضربه ای که از ناحیه این دو نفر ( که نفوذ کاذب در میان مسلمانان داشتند ) در آن زمان به اسلام می خورد جبران ناپذیر بود ، آن حضرت دست به دعا برداشت و در مورد این دو نفر نفرین کرد و عرض کرد : ( خدایا طلحه را مهلت نده و به عذابت بگیر ، و شر زبیر را آن گونه که می خواهی از سر من کوتاه کن ) .

اینک ببینید چگونه طلحه و زبیر کشته شدند :

در جنگ جمل هنگامی که سپاه جمل متلاشی شد ، مروان که از سرشناسان آن سپاه گفت : بعد از امروز دیگر ممکن نیست خون عثمان را از طلحه مطالبه کنیم ، همان دم او را هدف تیرش قرار داد ، تیر به رگ اکحل ( رگ چهار اندام ) ساق پای طلحه خورد و آن رگ قطع شد ، خون مثل فواره از آن بیرون می آمد ، از غلامش کمک خواست ، غلامش او را سوار قاطری کرد ، به غلام گفت : این خونریزی مرا می کشد ، جای مناسبی یافتی مرا پیاده کن ، سرانجام غلام او را به خانه ای از خانه های بصره برد و او همان جا جان سپرد .

به این ترتیب ، خود او که به عنوان خونخواهی عثمان با سپاه

علی ( ع ) می جنگید ، توسط مروان از سران لشکرش بود ، به خاطر همین عنوان ، ترور شد و به هلاکت رسید .

اما در مورد زبیر ، نصایح علی ( ع ) باعث شد که زبیر از صف دشمن خارج گردد ، ( با این که وظیفه او این بود که از امام وقت ، حضرت علی ( ع ) حمایت کند ) ولی به طور کلی از جنگ ، خود را کنار کشید و رفت به سوی بیابانی که معروف به ( وادی السباع ) بود در آن جا مشغول نماز بود که شخصی به نام عمروبن جرموز به طور ناگهانی بر او حمله کرد و او را کشت ، و او نیز که آتش افروز جنگ جمل بود در 75 سالگی این گونه به هلاکت رسید .

ابن جرموز ، شمشیر و انگشتر زبیر را به حضور علی ( ع ) آورد ، وقتی چشم علی ( ع ) به شمشیر زبیر افتاد فرمود : سیف طال ما جلی الکرب عن وجه رسول الله : ( این شمشیر ، چه بسیار اندوه را از چهره رسول خدا ( ص ) برطرف ساخت ؟ ! ) . ( 241 )

تاسف علی ( ع ) از این بود که چنین شخصی با آن سابقه سلحشوری و دفاع از اسلام ، با این که پسر عمه پیامبر و علی ( ع ) بود ( زیرا مادرش صفیه ، عمه پیامبر ( ص ) و علی ( ع ) بود ) چرا این گونه منحرف شد و به هلاکت رسید و با آن آغاز نیک

، عاقبت به شر شد ؟ ! - خدایا ما را عاقبت به خیر فرما .