320 داستان از معجزات و کرامات امیر المومنین علی علیه السلام صفحه 232

انتقام علی ( ع ) از دشنام دهندگانش

270- نبش قبر علی ( ع )

عده ای می خواستند قبر امیرالمؤ منین ( ع ) را بشکافند ، و جوان قوی پنجه ای با آنها بود ، چون پنج ذراع کندند به زمین سختی رسیدند ، جوان را امر کرده مشغول حفر شد و سه مرتبه کلنگ زد و صیحه ای زد و بر زمین افتاد ، دیدند از اطراف انگشتان دستش تا آرنج خون آلود است ، و گوشت های بازو و طرف راست بدنش می ریخت ، پس آن که دستور نبش قبر داده بود توبه کرد و صندوقی برای قبر مقدس ساخت . ( 312 )

271- کیفر مره قیس

مرحوم ثقه الاسلام نوری می گوید : قصه مره قیس بر احدی مخفی نیست و بسیار شایع است ، و مره قیس مردی کافری بود که صاحب اموال و حشم بسیار بود ، روزی از اقوام خود درباره آبا و اجدادش سؤ ال کرد . آنان گفتند : علی بن ابی طالب ( ع ) از آنان هزار نفر کشته ، او از مدفن حضرت امیرالمؤ منین ( ع ) سؤ ال کرد به وی گفتند : حضرت در نجف اشرف مدفون است ، مره قیس دو هزار نفر سواره و چند هزار پیاده برداشت تا به نجف رسید .

مردم آن جا مطلع شدند تا شش روز متحصن گردیدند ، بالاخره کفار ، موضعی از حصار را خراب کرده و داخل شدند . آن خبیث داخل روضه مطهره شد و به آن حضرت عتاب کرد و گفت : یا علی ، تو پدران مرا کشتی ! خواست قبر را بشکافد ، ناگهان دو انگشت مبارک مانند ذوالفقار از قبر بیرون آمد

و بر کمر او زد و او را دو نیمه کرد ، وحشت در لشکرش افتاد و پراکنده شدند ، و چون آمدند او را بردارند ، دیدند سنگ سیاهی شده ، پس او را آوردند در پشت دروازه نجف انداختند ، و پیوسته آنجا بود که هر که به زیارت نجف می آمد پایی بر آن می زد ، و از خواص این سنگ آن بود که هر حیوانی که از آنجا رد می شد بر آن بول می کرد ، سپس یکی از جهال آمد و تکه سنگ را برداشت به مسجد کوفه برای سرمایه و دخل برد کاسبی کند مردم به تماشا می آمدند ، و بهره می برد تا مرور زمان سنگ از هم پاشیده و متلاشی گشت ، و از شیخ کاظم کاظمی نجفی صاحب شرح استبصار نقل شده که او بسیار نفرین می کرد در حق کسی که آن سنگ را از نجف بیرون برد . ( 313 )

272- فرجام سو لعن علی ( ع )

عثمان بن عفان سجزی می گوید : برای تحصیل علم ، عازم بصره شدم و در آنجا پیش محمد بن عماد صاحب عبادان رفتم .

گفتم : مردی غریب هستم و از راه دوری آمده ام تا از دانش شما بهره مند شوم .