- مقدمه 1
- شفای پسر بچه فلج 3
- شفای سرطانی 5
- شفای مفلوج و سفارش به دعای فرج 7
- شفای مسموم در حال مرگ 9
- دعا برای فرزندار شدن 11
- شفای مجروح و معلول مغزی 12
- شفای مجروح و معلول جنگی 14
- زنده شدن دختر سه ساله 16
- شفای سرطانی 18
- شفای ضایعه نخاع کمر 20
- شفای بیماری کلیه 22
- شفای ناراحتی اعصاب و روان 24
- شفای لال 26
- شفای پسر بچه مبتلا به بیماری قلبی 28
- مشکل خرید خانه 30
- شفای پیوند انگشتان 32
- شفای بیمار 33
- شفای سوختگی 34
- عنایت حضرت به زوّار خود 36
- رفع مشکلات 39
- نجات از چنگ مأموران رضاخان پهلوی 43
- شفای کسی که لال شده بود 46
- شفای دست های فلج شده 47
- شفای زن سرطانی 50
- شفای پسر بچه سنّیِ حنفی 52
- نذر چهل شب چهار شنبه 58
- نیمه شعبان و مسجد مقدّس جمکران 63
- شفا در جمکران 67
- انفجار مهیب 70
- حج به یاد ماندنی 72
- هدیه ای سبز 80
- شفای بیمار سرطانی در شب پانزدهم شعبان 83
- توجّه امام زمان علیه السلام به زائران امام رضا علیه السلام 88
- گریه های امام زمان علیه السلام 92
- علیکم بالشّیخ عبدالکریم! 94
- توسّل در مسجد مقدّس جمکران 96
- یک معجزه در عالم پزشکی 98
- در تنگنای اسارت 101
- شفای سکته مغزی در نیمه شعبان 109
- حتما تو را به مسجد آقا می برم! 112
- فرازهایی از توقیعات مقدّس 121
- آگاهی بر امور شیعیان 122
- یادآوری و رسیدگی 123
- اداء حقوق الهی 124
- لزوم محبّت 124
- سعادت دیدار 125
- علّت غیبت 126
- کیفیت بهره وری 126
- داعیه داران دروغین 127
- نگهداری حق 128
- حقّ امام زمان علیه السلام 128
- نشانه قیام 129
- زنان در بهشت 130
- رابطه آفرینش و روزی بخشی خداوند با امام زمان علیه السلام 130
- اُلگو، فاطمه زهراء علیهاالسلام 131
- زمین و حجّت خدا 131
- راویان حدیث 131
- وقت ظهور 132
- فرجام کار 132
- بردباری 132
- ما و یاری دوستانمان 133
- یاور مردم 133
- أنا بقیه اللّه 133
- پیامبران و امّتها 134
- دعای حضرت برای یارانش 135
- دعا 136
رابطه آفرینش و روزی بخشی خداوند با امام زمان علیه السلام
«إنَّ اللّهَ تعالی هُوَ الَّذی خَلَقَ الْأَجْسامَ، وَقَسَّمَ الْأَرْزاقَ، لأِنَّهُ لَیْسَ بِجِسْمٍ وَلا حالٍّ فی جِسْمٍ، لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ، وَهُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ.
وَأَمَّا الْأَئِمَّهُ علیهم السلام، فَإِنَّهُمْ یَسْأَلُونَ اللّهَ تَعالی فَیَخْلُقُ، وَیَسْأَلُونَهُ فَیَرْزُقُ إِیجاباً لِمَسْأَلَتِهِمْ وَإِعْظاماً لِحَقِّهِمْ».(1)
همانا خداوند متعال است که اجسام را آفریده و روزیها را تقسیم می کند، زیرا نه خود جسم است ونه در جسمی حلول کرده؛ چیزی مانند او نیست و او شنوای بیناست.
امّا امامان علیهم السلام از خدا درخواست می کنند و خداوند به خاطر اجابت درخواست آنان و بزرگداشت حقّ ایشان، موجودات را می آفریند و روزی می بخشد.
زنان در بهشت
«إِنَّ الْجَنَّهَ لا حَمْلَ فیها لِلنِّساءِ، وَلا وِلادَهَ، وَلا طَمْثَ، وَلا نِفاسَ، وَلاشِقاءَ بِالطُّفُولِیَّهِ، «وَفیها ما تَشْتَهِی الْأَنْفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْیُنُ»(2)
کَما قالَ سُبْحانَهُ، فَإِذا اشْتَهَی الْمُؤْمِنُ وَلَداً خَلَقَهُ اللّهُ بِغَیْرِ حَمْلٍ وَلا وِلادَهٍ عَلَی الصُّورَهِ الَّتی یُریدُ، کَما خَلَقَ آدَمَ عِبْرَهً».(3)
زنان در بهشت نه بچه دار می شوند و نه می زایند؛ نه خون حیض و نفاس می بینند و نه رنج بچه داری را تحمّل می کنند، و در بهشت چنان که خداوند
1- - «احتجاج»، ج 2، ص 472.
2- - سوره زخرف، آیه 71.
3- - «احتجاج»، ج 2، ص 488؛ «بحارالانوار»، ج 53، ص 163، به نقل از احتجاج.