کرامات حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف صفحه 92

34

گریه های امام زمان علیه السلام

خوش آن روزی که صوت دلربایت

به گوش جان رسد هر دم صدایت

ز هر سو یاورانت با دل شاد

بیایند و نمایند جان فدایت(1)

در زمان حاج شیخ عبدالکریم حائری رحمه الله وقتی شهریه طلاّب نرسیده بود، آنهایی که از نظر معیشتی وضعیت خوبی نداشتند، کم کم از حوزه متفرّق می شدند. این مسأله باعث ناراحتی و نگرانی همه شده بود.

لذا به حضرت حجّت «ارواحنا فداه» متوسّل شدم و از آن حضرت برای رفع این مشکل استمداد نمودم. در مدرسه فیضیه خوابیده بودم که در عالم رؤیا شخصی به من گفت: «قرار است شما در منزل فلان آقا، خدمت حضرت صاحب الزمان علیه السلام مشرّف شوید».

بعد، خبر آوردند که تشریف فرمایی حضرت به منزل آن فرد به تأخیر افتاده است، ولی صدایی را شنیدم که فرمود: «سید محمد رضا! به حاج میرزا مهدی(2)

بگو که به آقا شیخ عبدالکریم بگوید از گریه های امام زمان علیه السلام، وجوهات متوجّه قم شد».