برگی از فضایل و کرامات اهل بیت علیهم‌السلام صفحه 160

پاسخ نوشته بدون مرکّب

«محمّد بن عیاش» می‌گوید: «چند نفر بودیم که درباره معجزات امام‌عسکری با هم گفت‌وگو می‌کردیم. فردی ناصبی که حاضر بود، گفت: من نوشته‌ای بدون مرکّب می‌نویسم. اگر امام پاسخ آن را داد، می‌پذیرم که او بر حق است. ما مسائلی داشتیم که نوشتیم. ناصبی نیز مطلب خود را بدون مرکّب روی برگه‌ای نوشت و آن را همراه نامه‌های دیگر به خدمت امام‌عسکری (ع) فرستادیم. ایشان پاسخ پرسش‌های ما را مرقوم فرمود و روی برگه مربوط به ناصبی، اسم او و اسم پدر و مادرش را نوشت. ناصبی چون آن نامه را دید، از هوش رفت و چون به هوش آمد، به حق اعتقاد پیدا کرد و از شیعیان امام شد» .(1)

شناخت دوست و دشمن

«شبلنجی» در کتاب «نورالابصار» از «ابوهاشم جعفری» نقل می‌کند که گفت: «من و چهار تن دیگر در زندان «صالح بن وصیف» زندانی بودیم که امام عسکری (ع) و برادرش، جعفر به زندان وارد شدند. ما دور امام را گرفتیم تا به ایشان خدمت کنیم. در زندان، مردی از قبیله «بَنی‌جُمَح» بود و ادّعا می‌کرد که از علویان است. امام به ما فرمود: اگر در جمع شما فردی که جزو شما نیست، نمی‌بود، می‌گفتم چه وقت رهایی رخ می‌دهد و به مرد جمحی اشاره فرمود که بیرون برود و او بیرون رفت. آن‌گاه به